Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Miron Sędzia NSA Marian Wolanin po rozpoznaniu w dniu 14 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi A.S. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Kielcach w sprawie o sygn. akt II SA/Ke 281/18 ze skargi A.S. na pismo Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2018 r. znak: [...] w przedmiocie przekazania wniosku według właściwości postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania
A.S. pismem z dnia 28 czerwca 2018 r. wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Kielcach w sprawie o sygn. akt II SA/Ke 281/18.
Z akt sprawy wynika, że A.S. pismem z dnia 29 marca 2018 r. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na pismo Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2018 r. w przedmiocie przekazania wniosku według właściwości.
Postanowieniem z dnia 22 maja 2018 r. sygn. akt II SA/Ke 281/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach odrzucił skargę A.S.
W dniu 28 czerwca 2018 r. A.S. wniosła zażalenie na powyższe postanowienie oraz skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Kielcach w sprawie o sygn. akt II SA/Ke 281/18.
Postanowieniem z dnia 9 lipca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach odrzucił zażalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności tego sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki - Dz. U. z 2018 r., poz. 75 - dalej jako "ustawa"). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka ta jest nieuzasadniona.
Stosownie do art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne do jego zakończenia, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuca przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.
Ustawa o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki nie określa wprost, jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należy uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 ustawy, który stanowi, że skarżący może wystąpić z nową skargą w tej samej sprawie po upływnie 12 miesięcy. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazuje się więc, iż ustawodawca uznał za przewlekłe takie postępowanie, które trwa dłużej niż 12 miesięcy.
W rozpoznawanej sprawie Sądowi I instancji nie można zarzucić przewlekłości postępowania w rozumieniu ustawy. Skarga A.S. wpłynęła do WSA w Kielcach w dniu 29 marca 2018 r. Skarga ta została rozpoznana postanowieniem z dnia 22 maja 2018 r. Taki okres oczekiwania na zakończenie sprawy z całą pewnością nie pozwala stwierdzić, aby prawo strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego działania Sądu I instancji podejmowane były sprawnie i bez zbędnej zwłoki. Okoliczność, że skarżąca nie zgadza się z sposobem rozpatrzenia jej skargi, nie oznacza, że postępowanie w sprawie było prowadzone w sposób przewlekły.
Wyjaśnić przy tym należy, że Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do oceniania na gruncie niniejszego postępowania, czy postanowienie kończące postępowanie narusza prawo.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy orzekł jak w sentencji postanowienia.