Dnia 13 maja 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2016 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] spółki akcyjnej z siedzibą w Warszawie od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 lutego 2016 roku sygn. akt I SA/Wa 1429/15 odrzucającego skargę [...] spółki akcyjnej z siedzibą w Warszawie o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 maja 1996 r., sygn. akt I SA 1292/95 postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 1 lutego 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę [...] spółki akcyjnej z siedzibą w Warszawie o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 maja 1996 r., sygn. akt I SA 1292/95 oddalającym skargę na decyzję Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia [...] grudnia 1994 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przekazaniu w użytkowanie gruntu położonego w Warszawie przy ul. S. (obecnie K.).
W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, że w przedmiotowej skardze strona powołując się na przesłankę określoną w art. 272 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.), wyjaśniła, iż podstawą skargi o wznowienie jest wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 maja 2015 r. o sygn. akt P 46/13. W wyroku tym Trybunał orzekł, że art. 156 § 2 k.p.a., w zakresie w jakim nie wyłącza dopuszczalności stwierdzenia nieważności decyzji wydanej z rażącym naruszeniem prawa, gdy od wydania decyzji nastąpił znaczny upływ czasu, a decyzja była podstawą nabycia prawa lub ekspektatywy, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Odrzucając skargę o wznowienie jako wniesioną po upływie terminu do jej złożenia Sąd wyjaśnił, że skargę o wznowienie wnosi się w terminie pięciu lat od uprawomocniania się orzeczenia, chyba że strona pozbawiona była możliwości działania lub była nienależycie reprezentowana. Sąd podkreślił, że zasadniczą funkcją terminu oznaczonego w art. 278 p.p.s.a. jest ustanowienie bezwzględnej granicy czasowej, po upływie której skarga o wznowienie nie może być skutecznie wniesiona. Brak takiej granicy skutkowałby tym, że stan niepewności, co do możliwości podważenia prawomocnego orzeczenia mógłby trwać ad infinitum. Zatem obostrzenia powyższe zapewniają pewność obrotu prawnego. Gwarantują one wszystkim podmiotom stosunków prawnych niezbędną stabilizację.
Ponieważ w niniejszej sprawie orzeczenie, o wznowienie którego wniosła strona, wydane zostało 11 maja 1996 r. i było prawomocne z chwilą wydania, to termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania upływał w dniu 21 maja 2001 r. W skardze o wznowienie strona nie powołuje się ani na okoliczność pozbawienia jej możliwości działania, ani na brak należytej reprezentacji. W efekcie Sąd uznał skargę tę za wniesiona po terminie.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia wniósł [...] spółka akcyjna z siedzibą w Warszawie, zaskarżając go w całości i domagając się jego uchylenia. Spółka zarzuciła Sądowi pierwszej instancji naruszenie art. 141 § 4 w związku z art. 166 p.p.s.a. poprzez zaniechanie podania w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia informacji o wniosku skarżącej o przedstawienie Trybunałowi Konstytucyjnemu pytania prawnego co do zgodności art. 278 p.p.s.a. z Konstytucją RP, zaniechanie odniesienia się do tego wniosku oraz brak wyjaśniania podstawy prawnej takiego postępowania, naruszenie art. 193 Konstytucji RP poprzez zaniechanie przedstawienia Trybunałowi Konstytucyjnemu wniosku skarżącej oraz naruszenie art. 278 p.p.s.a. poprzez jego zastosowanie, mimo jego niezgodności z Konstytucją RP, w szczególności z art. 190 ust. 4 Konstytucji.