Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2011 r., sygn. akt VII SAB/Wa 208/10 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi T. O. na bezczynność Rektora Uniwersytetu W. postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 21 lutego 2011 r. (sygn. akt VII SAB/Wa 208/10) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił złożoną przez T. O. skargę na bezczynność Rektora Uniwersytetu W. polegającą na niewydaniu decyzji o zatrudnieniu skarżącej na etacie nauczyciela akademickiego.
Postanowienie zostało wydane w następujących okolicznościach sprawy:
W dniu [...] listopada 2010 r. T. O. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargi na bezczynność Rektora Uniwersytetu W. polegającą na niewydaniu decyzji o zatrudnieniu skarżącej na etacie nauczyciela akademickiego, o zwrocie wyposażenia pracowni uniwersytetu stworzonej przez skarżącą, o konieczności udzielenia urlopów naukowych, o sprostowaniu dokumentacji pracowniczej oraz o wypełnieniu protokołu powypadkowego
Odrzucając skargę na bezczynność Rektora Uniwersytetu W. polegającą na niewydaniu decyzji o zatrudnieniu skarżącej na etacie nauczyciela akademickiego - na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwane dalej P.p.s.a." - Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał ją za niedopuszczalną.
Przytaczając treść art. 3 P.p.s.a. Sąd Wojewódzki stwierdził, iż w niniejszej sprawie przedmiotem zaskarżenia nie jest żaden z powołanych w tym przepisie aktów, czynności ani też bezczynność w ww. sprawach. Zdaniem Sądu, przepisy prawa nie przewidują wydawania aktu administracyjnego we wskazanej przez skarżącą sprawie o zatrudnieniu na etacie nauczyciela akademickiego, zatem skarga na bezczynność w tym zakresie nie należy do kognicji sądów administracyjnych.
Wniesiona skarga nie dotyczy rozstrzygnięcia w indywidualnej sprawie, stąd nie można jej uznać za wniesioną na bezczynność przy wydaniu decyzji lub postanowienia. Nie dotyczy też czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącej uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, bowiem nie rodzi żadnych uprawnień czy obowiązków po którejś ze stron.
W skardze kasacyjnej T. O., zaskarżając postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w całości, zarzuciła mu:
1. naruszenie art. 134 § 1 P.p.s.a. przez brak rozstrzygnięcia w granicach sprawy, która dotyczyła także bezczynności Rektora Uniwersytetu W. w związku z niewydaniem aktów administracyjnych o zwrocie wyposażenia pracowni uniwersytetu stworzonej przez skarżącą, o konieczności udzielenia urlopów naukowych, o sprostowaniu dokumentacji pracowniczej oraz o wypełnieniu protokołu powypadkowego;
2. naruszenie art. 3 § 2 pkt 8 w zw. z art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. przez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że skarga T, O, nie dotyczy czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów prawa i jako taka podlega odrzuceniu;
3. naruszenie art. 62 pkt 1 P.p.s.a. przez brak zarządzenia o skompletowaniu akt niezbędnych do rozpoznania sprawy i ewentualnego zastosowania art. 55 wskazanej ustawy.
Wskazując na powyższe podstawy kasacyjne, T. O. wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości oraz o przyznanie ustanowionemu na jej rzecz pełnomocnikowi wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną skarżącej kasacyjnie z urzędu.