Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Anna Łukaszewska - Macioch (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi L. M. H. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 sierpnia 2007 r., sygn. akt I OSK 750/06 i wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania ze skargi kasacyjnej L. M. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2006 r., sygn. akt II SA/Wa 905/04 w sprawie ze skargi L. M. H. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] kwietnia 2005 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] lipca 1996 r., nr [...] postanawia: 1) oddalić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania, 2) odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 21 sierpnia 2007 r., sygn. akt
I OSK 750/06 oddalił skargę kasacyjną L. M. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2006 r., sygn. akt II SA/Wa 905/04 w sprawie ze skargi L. M. H. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] kwietnia 2005 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
W dniu 31 lipca 2009 r. L. M. H. wniósł skargę o wznowienie postępowania. Jako podstawy wznowienia powołał art. 271 pkt 1, art. 272 § 1, art. 183 § 1 pkt 4, art. 18 § 1 pkt 6 i art. 18 § 3 oraz art. 175 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) powoływanej dalej jako: "P.p.s.a.", wskazując na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 14 października 2008 r., sygn. akt SK 6/07. W skardze o wznowienie postępowania L. M. H. zawarł wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia wskazując, że o powołanym wyroku Trybunału Konstytucyjnego, który potwierdził przypuszczenia skarżącego o nieważności postępowania sądowoadministracyjnego w jego sprawie, dowiedział się dwa dni wcześniej w rozmowie z kolegą adwokatem i dopiero wówczas złożył skargę o wznowienie postępowania, wcześniej bowiem przekonany był, że rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny zagadnienie nie jest bezwzględną przesłanką stwierdzającą nieważność wyroku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 272 § 2 P.p.s.a. w sytuacji, gdy żąda się wznowienia postępowania w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego orzekającym o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Powołany przez L. M. H. w skardze o wznowienie postępowania wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 14 października 2008 r.. sygn. akt SK 6/07 został ogłoszony w Dzienniku Ustaw z 2008 r. Nr 190, poz. 1171 w dniu 24 października 2008 r. i z tym dniem wszedł w życie. Skargę o wznowienie postępowania skarżący wniósł natomiast w dniu 31 lipca 2009 r. W pierwszej kolejności rozpatrzeniu podlegał więc wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania.
Stosownie do art. 86 § 1 P.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Warunkiem skuteczności wniosku o przywrócenie uchybionego terminu jest łączne spełnienie przesłanek ustanowionych przepisach art. 86 i art. 87 P.p.s.a.: uprawdopodobnienie przez stronę braku winy w uchybieniu terminu (art. 86 § 1 i art. 87 § 2 ), spowodowanie przez uchybienie terminu ujemnych skutków dla strony (art. 86 § 2 ), dochowanie terminu do wniesienia wniosku (art. 87 § 1 ) i dopełnienie uchybionej czynności (art. 87 § 4 ). W niniejszej sprawie jednoznacznie stwierdzić należy, że termin określony w art. 87 § 1 P.p.s.a. został zachowany, należy więc merytorycznie rozpoznać wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Zgodnie z art. 87 § 2 P.p.s.a. w piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. W doktrynie i utrwalonym orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności takiego wniosku polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej, rozumianej obiektywnie, to jest takiej, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. (por. J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2004, str. 149). Natomiast do sądu należy ocena, czy uprawdopodobnienie braku winy nastąpiło, czy też nie. W niniejszej sprawie uznać należy, że skarżący będący sędzią posiada stosowne przygotowanie i znajomość procedur sądowych, powoływanie się więc przez skarżącego na brak wiedzy w zakresie skutków procesowych orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego nie mogło przesądzić o braku winy w niedochowaniu terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania. Tym samym nie stwarza to podstawy przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej w niniejszej sprawie.
Z powyższych przyczyn na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania. W konsekwencji odmowy przywrócenia terminu uznać należało, że skarga wniesiona została z upływem terminu określonego w art. 272 § 2 P.p.s.a., a zatem należało ją odrzucić na podstawie art. 280 § 1 P.p.s.a.