Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 listopada 2011 r., sygn. akt VII SA/Wa 2423/11 odrzucającego skargę W. S. na akt Rady Gminy K. z dnia (...) maja 2011 r. nr (...) w przedmiocie znieważanie organów i funkcjonariuszy publicznych Gminy K. postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 15 listopada 2011 r., sygn. akt VII SA/Wa 2423/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę W. S. na akt Rady Gminy K. z dnia (...) maja 2011 r. nr (...) w przedmiocie znieważanie organów i funkcjonariuszy publicznych Gminy K..
W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż w dniu (...) maja 2011 r. Rada Gminy K. - na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz § 23 ust. 2 pkt 2, 3, 5 statutu Gminy K. (Dz. Urz. Woj. Maz. z 2009 r. Nr 58, poz. 1478) - wydała oświadczenie (opinię, deklarację) nr (...) w sprawie znieważania organów i funkcjonariuszy publicznych Gminy K..
W akcie tym organ podał, że W. S. wraz z ojcem J. S. od lat nękają organy Gminy K.. Organ zauważył, iż zakres i tematyka żądanych przez W. S. i J. S. informacji publicznych w ostatnim czasie znacznie rozszerzyły się oraz nasiliła się częstotliwość składania wniosków, a do dnia wydania przedmiotowego aktu złożyli oni w Urzędzie Gminy w K. ponad 250 wniosków, skarg, zażaleń i wezwań, głównie z zakresu dostępu do informacji publicznej. Zdaniem organu, działalność W. S. i J. S. ma na celu doprowadzenie do całkowitego paraliżu i zdyskredytowania organów gminy, gdyż z ich inicjatywy często prowadzone są równolegle postępowania w tych samych sprawach przed sądem administracyjnym, wojewodą, samorządowym kolegium odwoławczym, jak również w gminie, co wywołuje chaos i narusza porządek prawny. Organ wskazał, że w skargach kierowanych do organów administracji publicznej oraz sądów, jak również w wypowiedziach i wystąpieniach publicznych zarzucają oni organom gminy popełnianie przestępstw, fałszerstwa dokumentów, łamanie przepisów Konstytucji RP, samowolę w wydatkowaniu publicznych środków, nieprawidłowości w procedurze zlecania gminnych inwestycji, przy czym nie zawiadamiają osobiście organów ścigania o rzekomych przestępstwach i nieprawidłowościach, co wyczerpuje znamiona czynu karalnego - zniewagi. W przedmiotowym akcie Rada Gminy K. zobowiązała Wójta i Przewodniczącą Rady Gminy do podjęcia stosownych kroków prawnych, których celem jest ochrona na drodze karnej i cywilnoprawnej dobrego imienia i statusu organów oraz funkcjonariuszy publicznych Gminy K..
Pismem z dnia 5 września 2011 r. W. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na ww. akt Rady Gminy K., który określił jako uchwałę oraz zwrócił się o stwierdzenie jej nieważności.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy K. wskazała, że zaskarżony dokument nie jest uchwałą, lecz został wydany na podstawie § 23 ust. 2 statutu Gminy K..
Wydając zaskarżone postanowienie Sąd pierwszej instancji wskazał, iż stosownie do art. 101 ust. 1 ustawy. o samorządzie gminnym każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. W niniejszej sprawie kwestionowany akt Rady Gminy K. nie stanowi uchwały, ani zarządzenia tego organu w rozumieniu art. 101 ust. 1 cytowanej ustawy. Jak wynika z § 23 ust. 2 statutu Gminy K., oprócz uchwał Rada może podejmować m.in. deklaracje zawierające zobowiązanie się do określonego postępowania, oświadczenia zawierające stanowisko w określonej sprawie, opinie zawierające oświadczenia wiedzy oraz oceny. Zaskarżony akt należy uznać za oświadczenie (opinię, deklarację), o których mowa w § 23 ust. 2 statutu Gminy. Akt ten nie podlega zatem kontroli sądu administracyjnego w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.