Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Nadleśniczego Nadleśnictwa G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 29 stycznia 2018 r., sygn. akt: II SA/Sz 1453/17 o odrzuceniu skargi Stowarzyszenia [..] z siedzibą w W. na decyzję Nadleśniczego Nadleśnictwa G. z dnia [..] października 2017 r. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z dnia 29 stycznia 2018 r., sygn. akt: II SA/Sz 1453/17 odrzucił skargę Stowarzyszenia [..] z siedzibą w W. na decyzję Nadleśniczego Nadleśnictwa G. z dnia [..] października 2017 r. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji stwierdził, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2017 r., poz. 1369) zwanej dalej p.p.s.a., skargę do sądu można złożyć jedynie na decyzję, która została wydana w wyniku odwołania złożonego przez stronę w postępowaniu administracyjnym. Zdaniem Sądu Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie jest organem wyższego stopnia w stosunku do Nadleśniczego Nadleśnictwa G., co wynika z art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. ustawy o lasach (t.j.: Dz.U. z 2017 r., poz. 788) i Stowarzyszeniu przysługuje odwołanie od decyzji Nadleśniczego Nadleśnictwa G., przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia wniósł Nadleśniczy Nadleśnictwa G., wnosząc o uchylenie postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie oraz zasądzenie kosztów postępowania w sprawie i zrzekając się rozprawy.
W skardze kasacyjnej zarzucono naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy przez naruszenie przepisów:
1) art. 3 § 1 i § 2 pkt 4 p.p.s.a. i art. 145 § 2 p.p.s.a. w zw. z art. 17 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j.: Dz.U. z 2016 r., poz. 1764) zwanej dalej u.d.i.p., przez zastosowanie w sprawie przepisów k.p.a., w sytuacji, gdy skarżący kasacyjnie nie miał obowiązku ani możliwości stosowania przepisów k.p.a. przy wydawaniu swojej decyzji, albowiem nie jest organem władzy publicznej, za który to organ Sąd mylnie go potraktował, w związku z tym zastosowanie powinny mieć wyłącznie przepisy u.d.i.p., tj. art. 17 ust. 1 i 2 u.d.i.p.;
2) art. 52 § 1 i § 2 p.p.s.a. poprzez ich zastosowanie w niniejszej sprawie i stwierdzenie, że wnoszący skargę nie wyczerpał środków zaskarżenia, co było zdaniem Sądu konieczną przesłanką wniesienia skargi, podczas gdy zastosowanie powinien znaleźć art. 52 § 3 p.p.s.a.
3) art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. poprzez odrzucenie skargi Stowarzyszenia z uwagi na jej niedopuszczalność, w sytuacji gdy wnoszący skargę prawidłowo, na podstawie art. 52 § 3 p.p.s.a. pominął złożenie do skarżącego kasacyjnie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, że Nadleśniczy w świetle przepisów u.d.i.p. nie jest organem władzy publicznej, lecz reprezentuje Skarb Państwa na podstawie przepisów odrębnych, zatem należy pod podmiotów wymienionych w art. 4 ust. 1 pkt 3 u.d.i.p. i zastosowanie znajduje art. 17 u.d.i.p. Decyzja wydana przez Nadleśniczego na podstawie przepisów u.d.i.p. nie jest bowiem decyzją administracyjną.