Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Ministra Skarbu Państwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 2777/14 w sprawie ze skargi A. T. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty postanawia podjąć zawieszone postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym
Postanowieniem z dnia 7 marca 2017 r., sygn. akt I OSK 1199/15, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej ppsa), zawiesił postępowanie z uwagi na przedstawienie przez Naczelny Sąd Administracyjny składowi siedmiu sędziów (w sprawie o sygn. akt I OSK 1825/15, postanowieniem z dnia 17 stycznia 2017 r.) budzącego poważne wątpliwości następującego zagadnienia prawnego: "Czy złożenie wniosku o potwierdzenie prawa do rekompensaty przez osobę uprawnioną w terminie określonym art. 5 ust. 1 ustawy z 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. nr 169, poz. 1418 ze zm.) skutkuje wszczęciem postępowania administracyjnego również w stosunku do wszystkich pozostałych uprawnionych w rozumieniu art. 3 tej ustawy, czy też jedynie w stosunku do wnioskodawcy?".
W dniu 9 października 2017 r., Naczelny Sąd Administracyjny w powiększonym składzie podjął uchwałę o sygn. akt I OPS 3/17 o następującej treści: "Złożenie wniosku o potwierdzenie prawa do rekompensaty przez osobę uprawnioną w terminie określonym art. 5 ust. 1 ustawy z 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418 ze zm. - obecnie: Dz.U. z 2016 r. poz. 2042 ze zm.) skutkuje wszczęciem postępowania administracyjnego również w stosunku do wszystkich pozostałych uprawnionych w rozumieniu art. 3 tej ustawy".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 128 § 1 pkt 4 ppsa sąd postanowi podjąć postępowanie z urzędu, gdy ustanie przyczyna zawieszenia, w szczególności gdy rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego postępowania - od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kończącego to postępowanie.
W niniejszej sprawie, w związku z podjęciem uchwały składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 października 2017 r., sygn. akt I OPS 3/17, wyjaśnione zostało zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, które może mieć wpływ na wynik niniejszej sprawy. Z uwagi zaś na to, że wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego są prawomocne od dnia ich wydania, co odnosi się także do uchwał, zaistniała przesłanka do podjęcia zawieszonego postępowania.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 128 § 1 pkt 4 w związku z art. 193 ppsa, postanowił jak w sentencji.