Skarga o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Stahl po rozpoznaniu w dniu 6 września 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Pracy i Polityki Społecznej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt II SO/Wa 10/07 w zakresie wymierzenia grzywny Ministrowi Pracy i Polityki Społecznej w sprawie z wniosku Z. L. o wymierzenie grzywny Ministrowi Pracy i Polityki Społecznej za nieprzekazanie skargi, wraz z aktami sprawy, na bezczynność Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wniosku z dnia 17 lipca 2006 r. o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Wojewody Mazowieckiego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 22 maja 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wymierzył Ministrowi Pracy i Polityki Społecznej grzywnę w wysokości 2 500 zł. W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd stwierdził, że organ nie przekazał do Sądu skargi Z. L. z dnia 22 stycznia 2007 r. na bezczynność Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wniosku z dnia 17 lipca 2006 r. o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych wraz z aktami o sprawy oraz odpowiedzią na skargę. Ponadto organ nie odniósł się do wniosku o ukaranie grzywną, tym samym nie wyjaśnił przyczyn nie wywiązania się z obowiązku określonego w art. 54 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. Powyższe przyczyny uzasadniały wymierzenie organowi grzywny.

W skardze kasacyjnej od tego postanowienia, wniesionej pismem z dnia 27 czerwca 2007 r., zarzucono naruszenie art. 55 § 1 p.p.s.a. wskazując, że przepis ten nie obliguje do wymierzenia grzywny, lecz kwestię zasadności jej wymierzenia pozostawia ocenie Sądu, który powinien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy; przyczyny niewypełnienia obowiązków, czas jaki upłynął od wniesienia skargi oraz okoliczność czy organ przed rozpatrzeniem wniosku obowiązek wypełnił i wyjaśnił przyczyny niedotrzymania terminu. Zdaniem organu, z uwagi na liczne postępowania, których inicjatorem jest skarżący Z. L. wymierzenie organowi grzywny nie było słuszne, skarżący składa bowiem skargi i odwołania od wszystkich rozstrzygnięć, co powoduje "rozmycie istoty sprawy i zachęca skarżącego do dalszych destrukcyjnych dla istoty postępowania działań" i prowadzi do blokowania pracy organów administracji publicznej oraz sądów. W skardze kasacyjnej dodatkowo wyjaśniono, że organ nie posiadał akt sprawy, które obecnie znajdują się Ministerstwie Gospodarki w związku z podziałem Ministerstwa Gospodarki i Pracy, który nastąpił z dniem 31 października 2005 r.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie zawiera usprawiedliwionych podstaw. Nie ulega wątpliwości, że organ nie dopełnił obowiązku wynikającego z przepisu art. 54 § 2 p.p.s.a., co uprawniało Sąd do wymierzenia organowi na wniosek skarżącego grzywny na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a., albowiem wyłączną przesłanką wymierzenia grzywny jest niedopełnienie obowiązków przewidzianych w przepisie art. 54 § 2 p.p.s.a. Wymierzenie tej grzywny może więc nastąpić w każdym przypadku niewykonania obowiązków, niezależnie od tego czy zaniechanie ich wykonania było zawinione przez organ. W tym stanie rzeczy argumenty dotyczące ilości spraw prowadzonych przez skarżącego ani ich specyfika, nie mogą skutecznie podważyć podjętego przez Sąd I instancji rozstrzygnięcia.

Fakultatywność wymierzenia grzywny oraz dowolność ustalenia jej wysokości (w granicach określonych przepisami ustawy) wymaga uprzedniego rozważenia przez Sąd okoliczności, jakie stanowiły przyczynę zaniechania dopełnienia obowiązków przez organ, bowiem jakkolwiek wymierzenie grzywny organowi może nastąpić w każdym przypadku niewypełnienia obowiązków, to jednak należy mieć na uwadze, że celem przepisu umożliwiającego wymierzenie organowi grzywny nie jest samo ukaranie organu za niewypełnienie obowiązków, lecz nakłonienie organu do ich wykonania. W sprawie niniejszej organ bezsprzecznie nie wykonał obowiązku przekazania skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w przewidzianym w ustawie terminie, a co więcej obowiązku tego nie wykonał do dnia orzekania w przedmiocie wymierzenia grzywny, wskutek czego należy uznać, że wymierzenie grzywny było zasadne i nie narusza art. 55 § 1 p.p.s.a.

Stosownie do art. 154 § 6 p.p.s.a. grzywna może być wymierzona do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Według komunikatu Prezesa GUS z 13 lutego 2007 r. w sprawie przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w 2006 r., wynagrodzenie to wynosiło 2 477, 23 zł. Zatem wymierzenie grzywny w wysokości 2 500,00 zł. za niewykonanie (co nie zostało zakwestionowane) obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a. nie narusza prawa.

Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art.184 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia

Strona 1/1