Skarga kasacyjna na postanowienie Ministra Edukacji Narodowej w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia w sprawie nostryfikacji dyplomu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 2359/10 o odrzuceniu skargi S. G. na postanowienie Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] września 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia w sprawie nostryfikacji dyplomu postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 21 grudnia 2010 r., (sygn. akt I SA/Wa 2359/10) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił złożoną przez S. G. skargę na postanowienie Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] września 2010 r. w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia w sprawie nostryfikacji dyplomu.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd, powołując się na przepis art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: P.p.s.a.), stwierdził, że skarga złożona w niniejszej sprawie przez S. G. została wniesiona z upływem trzydziestodniowego terminu. Jak bowiem wynika z akt sprawy, zaskarżone postanowienie zostało doręczone skarżącej w dniu 10 września 2010 r., a zatem termin do złożenia skargi upływał w dniu 11 października 2010 r., natomiast skarga została nadana w polskim urzędzie pocztowym w dniu 3 listopada 2010 r. Stwierdzając przekroczenie ustawowego terminu do wniesienia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, opierając się na art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a., odrzucił skargę.

W skardze kasacyjnej wniesionej od powyższego postanowienia S. G., reprezentowana przez adwokata przyznanego jej z urzędu, podniosła następujące zarzuty:

1. naruszenie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) poprzez nierozpoznanie istoty sprawy polegające na całkowitym pominięciu w toku kontroli formalnej skargi skarżącej jej pisma z dnia 8 października 2010 r., nadanego w dniu 9 października 2010 r. oraz niedokonania jego jakiejkolwiek oceny pod kątem zachowania przez skarżącą terminu do wniesienia skargi i oparcie się jedynie w tym zakresie na piśmie skarżącej z dnia 8 października 2010 r. nadanym w dniu 3 listopada 2010 r., co skutkowało całkowitym pominięciem faktu wniesienia przez skarżącą pisma w dniu 8 października 2010 r. w toku wydawania zaskarżonego postanowienia.

2. naruszenie art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a. na skutek nieuzasadnionego ustalenia, iż skarga została wniesiona dopiero w dniu 3 listopada 2010 r., podczas gdy skarżąca wniosła skargę w dniu 9 października 2010 r., zaś pismo skarżącej nadane w dniu 3 listopada 2010 r. stanowi jedynie skonkretyzowanie skargi na wezwanie organu administracji publicznej oraz rozszerzenia argumentacji skarżącej, a tym samym brak było podstaw do wydania postanowienia o odrzuceniu skargi.

3. naruszenie art. 141 § 4 w zw. z art. 167 P.p.s.a. poprzez brak w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia jakiegokolwiek odniesienia się do faktu wniesienia przez skarżącą jej pisma z dnia 8 października 2010 r. nadanego w dniu 9 października 2010 r. oraz oceny tego pisma z punktu widzenia zachowania terminu do wniesienia skargi.

Wskazując na powyższe wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości, przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie oraz przyznanie kosztów zastępstwa procesowego na rzecz pełnomocnika ustanowionego z urzędu według norm przepisanych.

Strona 1/2