Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Rausz Sędziowie Janina Antosiewicz (spr.) NSA Anna Łuczaj Protokolant Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Starosty Powiatu N. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 13 maja 2006 r. sygn. akt II SO/Ol 3/06 w sprawie z wniosku F. B. o wymierzenie grzywny Staroście N. postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie i umarza postępowanie sądowe, 2. zasądzić od F. B. na rzecz Starosty N. kwotę 280,- zł (dwieście osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie postanowieniem z dnia 13 maja 2006 r. wymierzył Staroście N. grzywnę w kwocie 200 zł.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, iż na podstawie art. 54 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą Ppsa, skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na nią w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.
W razie niezastosowania się do tych obowiązków stosownie do art. 55 § 1 ustawy Ppsa sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 tej ustawy. Z przytoczonych przepisów wynika, że złożenie wniosku o wymierzenie grzywny oznacza, iż sąd musi go rozpoznać.
Wniosek taki skarżący może złożyć w każdym czasie po upływie terminu określonego w art. 54 § 2 ustawy.
Skarżący F. B. wniosek złożył pismem z dnia 15 marca 2006 r. (wpływ do Sądu 12 marca 2006 r.) i wniósł o wymierzenie Staroście N. grzywny w związku z nienadesłaniem całości akt w sprawie ze skargi na decyzję Starosty z dnia [...] stycznia 2006 r.
W odpowiedzi na wniosek Starosta wniósł o jego oddalenie jako nieuzasadniony. Sprawa rozpoznawana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie stanowi dalszy ciąg spraw, które były zawisłe w Kuratorium Oświaty, Sądzie Pracy w Szczecinie oraz w Starostwie. Prowadzono obszernie korespondencję i traktowano sprawę z należytą powagą i starannością.
Rozpoznając wniosek Sąd ustalił, że doszło do przekroczenia terminu określonego w art. 54 § 2 ustawy.
Ze skargi z dnia 8 lutego 2006 r. na wymienioną decyzję Starosty N. wynika, że skarga ta wpłynęła do organu 20 lutego 2006 r. Należy więc przyjąć, iż skarga ta wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy winna zostać przekazana do Sądu najpóźniej 13 marca 2006 r. Tymczasem organ przy pierwszej korespondencji z dnia 14 lutego 2006 r. do Sądu przekazał jedynie skargę F. B. bez odpowiedzi na skargę i akt administracyjnych. W wykonaniu wezwania Sądu z dnia 17 lutego 2006 r., wzywającego organ do wykonania obowiązku wynikającego z treści art. 54 § 2 ustawy, Starosta N. przekazał Sądowi w dniu 27 lutego 2006 r. odpowiedź na skargę. Wezwaniem z dnia 2 marca 2006 r. Sąd ponownie zobowiązał organ do przekazania akt sprawy. Wezwanie w tej sprawie doręczono organowi 6 marca 2006 r. W dniu 13 marca 2006 r. Starosta N. przekazał do Sądu niekompletne akta administracyjne, w których brak było m.in. decyzji zapadłych w postępowaniu administracyjnym. Skutkowało to kolejnym wezwaniem organu do przedłożenia pełnych akt administracyjnych (wezwanie z dnia 15 marca 2006 r. doręczone organowi 20 marca 2006 r.). Ostatecznie obowiązek wynikający z art. 54 § 2 ustawy został wykonany przez Starostę N. dnia 22 marca 2006 r. (data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym), co umożliwiło wydanie zarządzenia o skierowaniu sprawy do oczekujących na wyznaczenie rozprawy według kolejności. Porównanie przytoczonych dat wskazuje w sposób niebudzący wątpliwości, iż organ uchybił terminowi z art. 54 § 2 ustawy przesyłając kompletne akta administracyjne dziesięć dni po upływie terminu.