Skarga kasacyjna na decyzję Burmistrza Szubina z [...] sierpnia 2014 r. Nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. L. i H. L. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 23 grudnia 2014 r., sygn. akt II SA/Bd 1396/14 odrzucającego skargę W. L. i H. L. na decyzję Burmistrza Szubina z [...] sierpnia 2014 r. Nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie strona 1/2

W. L. i H. L. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na decyzję Burmistrza Szubina z [...] sierpnia 2014 r. w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej.

Postanowieniem z 23 grudnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy odrzucił skargę.

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji stwierdził, że zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. p.p.s.a., skargę do sądu można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Stosownie do brzmienia art. 52 § 2 - 4 p.p.s.a., przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2). W sytuacji gdy ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, należy przed wniesieniem skargi wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa. W związku z powyższym, w sytuacji gdy w sprawie przysługuje środek zaskarżenia, obligatoryjne jest wyczerpanie toku instancji, a następnie wniesienie stosownej skargi do sądu, przy czym zaznaczyć należy, iż skarga może dotyczyć jedynie ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy w toku instancji.

W niniejszej sprawie, przedmiotem skargi jest decyzja Burmistrza Szubina w przedmiocie opłaty adiacenckiej. Strona powinna zgodnie z pouczeniem w nim zawartym złożyć odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy, a następnie ewentualnie skargę do sądu administracyjnego. Tego trybu postępowania skarżący nie zachowali, przedwcześnie składając skargę do sądu na decyzję organu I instancji. Oznacza to, że wskutek niewyczerpania trybu instancyjnego skarga nie może zostać rozpoznana merytorycznie, nie spełnia ona bowiem wymogów formalnych, które badane są w pierwszej kolejności, stanowi to negatywną przesłankę dopuszczalności skargi (art. 52 § 1 p.p.s.a.).

Zdaniem Sądu pierwszej instancji, w sytuacji zatem niewyczerpania przez skarżących stosownych środków zaskarżenia decyzji administracyjnej, Sąd zobligowany był skargę odrzucić jako niedopuszczalną, o czym orzeczono na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a.

H. L. i H. L. wnieśli skargę kasacyjną od postanowienia z 7 stycznia 2015 r., zaskarżając je w całości i zarzucając mu naruszenie:

- art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. przez niewłaściwe jego zastosowanie, tj. odrzucenie skargi na decyzję organu II instancji z powołaniem się na brak wyczerpania - przed złożeniem skargi - środków zaskarżenia, w sytuacji, gdy bezsporne jest, że skarżący - przed wniesieniem skargi - wnieśli odwołanie od decyzji organu I instancji i zostało ono rozpoznane przez organ II instancji; strona otrzymała decyzję organu II instancji i w terminie skargę wniosła;

- art. 6 p.p.s.a. przez niewykonanie przez Sąd I instancji jego dyspozycji, mimo że zachodziły ku temu przesłanki, w szczególności skarga złożona przez stronę budziła uzasadnione wątpliwości co do prawidłowości oznaczenia zaskarżonej decyzji oraz wskazania naruszenia prawa przez skarżącego;

Strona 1/2