Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 7 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 czerwca 2010 r. sygn. akt. II SAB/Wa 10/10 o odrzuceniu skargi R. B. na bezczynność C. K.L. A. B. W. w przedmiocie rozpoznania odwołania od orzeczenia określającego związek schorzeń ze służbą postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Regionalna Komisja Lekarska Nr (...) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w P. orzeczeniem nr (...) z dnia (...) października 2009 r. uznała R. B. za trwale niezdolnego do służby w ABW - kategoria "D", zaliczyła badanego do trzeciej grupy inwalidzkiej oraz orzekła, że inwalidztwo nie pozostaje w związku ze służbą.
Powyższe orzeczenie stało się przedmiotem odwołania R. B. do Centralnej Komisji Lekarskiej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, w którym zarzucił naruszenie zarządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia października 1995 r. w sprawie ustalenia wykazów chorób i schorzeń pozostających w związku ze służbą w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej, z tytułu których przysługują świadczenia rentowe i odszkodowawcze (M.P. Nr 55, poz. 611) przez niezaliczenia schorzenia - nadciśnienia tętniczego II stopnia, jako schorzenia pozostającego w związku ze służbą. Podkreślił, że powyższe schorzenie występuje od 1998 r., a więc powstało po wstąpieniu przez niego do służby (6 lipca 1983 r.).
R. B. pismem z dnia 24 listopada 2010 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Centralnej Komisji Lekarskiej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w przedmiocie rozpoznania odwołania od orzeczenia Regionalnej Komisji Lekarskiej Nr (...) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia (...) października 2009 r. nr (...).
W uzasadnieniu podkreślił, że we wcześniejszych orzeczeniach komisje lekarskie uznawały jego schorzenia, za pozostające w związku ze służbą, natomiast organom zarzucił fałszowanie wyników badań lekarskich oraz podtrzymał argumentację zawartą w/w odwołaniu.
Centralna Komisja Lekarska Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w odpowiedzi na skargę wniosła o jej odrzucenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 23 czerwca 2010 r. sygn. akt. II SAB/Wa 10/10 skargę odrzucił.
W uzasadnieniu w/w postanowienia odwołując się do treści art. 3 § 2 pkt 8 i art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej P.p.s.a. stwierdził, iż warunkiem dopuszczalności wniesienia skargi na bezczynność jest możliwość złożenia skargi na wydaną w tym zakresie decyzję (postanowienie, orzeczenie).
Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżący przedmiotem skargi uczynił bezczynność w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od orzeczenia Rejonowej Komisji Lekarskiej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w zakresie ustalenia związku choroby ze służbą, które podjęte zostało w oparciu o przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 sierpnia 2003 r. w sprawie orzekania o inwalidztwie funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu, emerytów i rencistów Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2003 r. Nr 160, poz. 1552 ze zm.), wydanego na podstawie w art. 21 ust. 5 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214, ze zm.).