Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łukaszewska - Macioch po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnadministracyjnej wniosku M. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi kasacyjnej K. D., R. D., I. P., K. W., A. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 27 lutego 2008 r., sygn. akt II SA/Rz 1150/06 w sprawie ze skargi K. D., I. P., K. W., R. D., A. J., H. S., Z. P., L. S., W. S., A. B., W. S., S. K., J. K., Samorządu Mieszkańców Rada Osiedla D. na decyzję Wojewody Podkarpackiego z dnia [...] października 2006 r., nr [...] w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości postanawia: wniosek M. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym przekazać według właściwości do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie.
W sprawie ze skargi kasacyjnej K. D., R. D., I. P., K. W., A. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 27 lutego 2008 r., sygn. akt II SA/Rz 1150/06 w sprawie ze skargi K. D., I. P., K. W., R. D., A. J., H. S., Z. P., L. S., W. S., A. B., W. S., S. K., J. K., Samorządu Mieszkańców Rada Osiedla D. na decyzję Wojewody Podkarpackiego z dnia [...] października 2006 r., nr [...] w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości - w dniu 28 listopada 2009 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynął wniosek M. S. o udzielenie pomocy prawnej i ustanowienie adwokata, uzasadniony tym, że nie jest w stanie bez uszczerbku dla utrzymania siebie i rodziny bronić interesów własności parceli naftowej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 254 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U Nr 153, poz. 1270) dalej powoływanej jako "P.p.s.a" rozpoznanie wniosków o przyznanie prawa pomocy należy do wojewódzkiego sądu administracyjnego, w którym sprawa ma się toczyć lub już się toczy. W przepisie tym określono właściwość sądu administracyjnego do rozpatrzenia wniosku strony o przyznanie prawa pomocy. Postępowanie w takiej sprawie powinien przeprowadzić i wydać odpowiednie postanowienie, na podstawie art. 258 § 1 pkt 7 lub art. 260 P.p.s.a., ten Wojewódzki sąd administracyjny, w którym sprawa ma się toczyć lub już się toczy. Z unormowania tego wynika, że wniosek o przyznanie prawa pomocy, wniesiony do Naczelnego Sądu Administracyjnego już po skutecznym wniesieniu skargi kasacyjnej na orzeczenie sądu administracyjnego pierwszej instancji, obliguje ten Sąd do przekazania go wojewódzkiemu sądowi administracyjnemu celem rozpoznania.
Należy zwrócić uwagę, że postępowanie dotyczące wniosku o przyznanie prawa pomocy w toku postępowania sądowoadministracyjnego ma charakter incydentalny, bowiem rozpoznanie tego wniosku pozostaje bez wpływu na inne czynności procesowe podejmowane w sprawie. Ponadto jest to postępowanie wyodrębnione procesowo, gdyż ma własną pełną regulację. Ustawodawca wprowadził bowiem zasadę co do procedowania w tym przedmiocie, zgodnie z którą najpierw orzeka referendarz sądowy, a dopiero w następnej kolejności (po sprzeciwie) wojewódzki sąd administracyjny, zaś od postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego przysługuje zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 258-260 P.p.s.a.). Regulacja ta przewiduje zatem dwuinstancyjność postępowania w tym przedmiocie. Przekazanie wniosku w rozpoznawanej sprawie realizuje tę zasadę i gwarantuje wnioskodawcy możliwość skorzystania ze wszystkich środków zaskarżenia przysługujących w postępowaniu o przyznanie prawa pomocy.
Na szczególny charakter tego incydentalnego postępowania Naczelny Sąd Administracyjny wskazywał m.in. w uzasadnieniu orzeczeń z dnia 8 stycznia 2009 r. I OZ 946/08 (niepubl.) oraz 20 stycznia 2009 r. I OZ 939/08 (niepubl.).
Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 254 § 1 w zw. z art. 15 § 2 i art. 59 § 1 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.