Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B.M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Kr 37/15 odrzucające skargę B. M. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 lutego 2014 r. sygn. akt III SA/Kr 490/06 w sprawie ze skargi B. M. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia 5 kwietnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia przedemerytalnego postanawia oddalić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 19 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Kr 37/15 Wojewódzki Sad Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę B.M. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 lutego 2014 r. sygn. akt III SA/Kr 490/06 w sprawie ze skargi B. M. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia 5 kwietnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia przedemerytalnego.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że stosownie do art. 279 p.p.s.a. skarga o wznowienie postępowania powinna zawierać między innymi podstawę wznowienia i jej uzasadnienie oraz okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi. Na podstawie art. 280 § 1 p.p.s.a. sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd skargę o wznowienie postępowania odrzuca, a w przeciwnym razie wyznacza rozprawę. Na żądanie sądu zgłaszający skargę o wznowienie postępowania obowiązany jest uprawdopodobnić okoliczności stwierdzające zachowanie terminu lub dopuszczalność wznowienia (art. 280 § 2 p.p.s.a.). Badanie, o którym mowa w art. 280 p.p.s.a. nie jest badaniem zasadności skargi. Rozpoznając skargę o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego Sąd w pierwszej kolejności bada czy skarga została wniesiona z zachowaniem terminu oraz czy opiera się na ustawowej podstawie (art. 280 p.p.s.a.). Brak wskazania ustawowej podstawy wznowienia stanowi, więc podstawę do odrzucenia wniosku o wznowienie postępowania, bez potrzeby czynienia ustaleń w zakresie zachowania ustawowego terminu (postanowienie NSA z dnia 3 czerwca 2004 r., sygn. akt OW 87/04).
Przesłanki uzasadniające wznowienie postępowania określone są w art. 271, art. 272 oraz art. 273 p.p.s.a. Przyczyną wznowienia postępowania jest m.in. przypadek, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie (art. 272 § 1). Wznowienia postępowania można żądać również na tej podstawie, że orzeczenie zostało uzyskane za pomocą przestępstwa (art. 273 § 1 pkt 2).
Sąd stwierdził, że mając na uwadze treść pisma skarżącego z dnia 12 stycznia 2015 r. następnie dwukrotnie uzupełnionego uznać należało, że pismo to stanowi skargę o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 lutego 2014 r. sygn. akt III SA/Kr 490/06 oddalającym skargę B.M. na decyzję Wojewody z dnia 5 kwietnia 2006 r. w przedmiocie świadczenia przedemerytalnego.
Odrzucając skargę o wznowienie postępowania Sąd I instancji uznał, że okoliczności, które wskazał skarżący, pozostają bez znaczenia dla kwestii wznowienia postępowania zakończonego wyżej wskazanym prawomocnym wyrokiem WSA w Krakowie z dnia 12 czerwca 2007 r.
Sąd podał, że jako pierwszą podstawę wznowienia postępowania sądowego skarżący wskazał art. 273 § 1 pkt 2 p.p.s.a. (orzeczenie zostało uzyskane za pomocą przestępstwa) dodając, że Sąd nie podał właściwej podstawy prawnej. Sformułowanie użyte w art. 273 § 1 pkt 2 p.p.s.a. oznacza, że wznowienie postępowania jest dopuszczalne w razie popełnienia czynu zaliczanego do przestępstw przez ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. z 1997 r., nr 88, poz. 553 ze zm.), a więc zbrodni lub występku (art. 7 Kodeksu karnego). Rozważana podstawa wznowienia postępowania, jako restytucyjna, wymaga ustalenia istnienia związku przyczynowego między przestępstwem, a prawomocnym orzeczeniem sądu administracyjnego. Ponadto jak wskazał NSA w wyroku z dnia 1 maja 2010 r., sygn. II FSK 1562/08: możliwość skutecznego wznowienia postępowania w oparciu o przesłankę z art. 273 § 1 pkt 2 p.p.s.a., co do zasady, została przez ustawodawcę uzależniona od konieczności ustalenia czynu przestępnego prawomocnym wyrokiem skazującym (art. 274 p.p.s.a.). Taki wyrok może zapaść po przeprowadzeniu postępowania w sprawie karnej. Tylko wyjątkowo wznowienie postępowania z powodu przestępstwa może nastąpić bez konieczności ustalenia czynu przestępnego prawomocnym wyrokiem skazującym, a może to mieć miejsce wówczas, gdy postępowanie karne nie może być wszczęte lub zostało umorzone z innych przyczyn niż brak dowodów (art. 274 p.p.s.a.). Skarżący nie wskazał prawomocnego wyroku skazującego.