Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 listopada 2004, sygn. akt I SA/Wa 159/04 o odrzuceniu skargi Urszuli S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 20 sierpnia 2004 r., (...) w przedmiocie ustalenia prawa do zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku rodzinnego postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie i umorzyć postępowanie sądowe 2. oddalić wniosek o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 10 listopada 2004 r. odrzucił skargę Urszuli S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 20 sierpnia 2004 r. (...) utrzymującą w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Wójta Gminy w G. przez Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w G. z dnia 7 lipca 2004 r. (...), którą uchylono w całości własną decyzję z dnia 11 czerwca 2004 r. (...) w prawie ustalenia prawa do zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku rodzinnego dla Urszuli S. z dniem 1 maja 2004 r.
Sąd Administracyjny I instancji wskazał, iż zgodnie z treścią obowiązującego od dnia 1 maja 2004 r. art. 477[8] par. 2 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego do właściwości sądów rejonowych w postępowaniu w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych należą sprawy o zasiłek chorobowy, wyrównawczy, opiekuńczy, macierzyński, porodowy, pogrzebowy, rodzinny oraz dodatki do zasiłku rodzinnego. Cytowany przepis wszedł w życie na mocy art. 34 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych /Dz.U. nr 228 poz. 2255/. Sąd uznał, iż skoro zaskarżona decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. wydana została w sprawie zastrzeżonej dla właściwości sądów powszechnych, to wbrew zawartemu w decyzji błędnemu pouczeniu, nie mogła być ona przedmiotem zaskarżenia do sądu administracyjnego. Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę jako niedopuszczalną.
Pismem z dnia 30 grudnia 2004 r. skargę kasacyjną na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożyło Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., które wniosło o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości oraz umorzenie przez Naczelny Sąd Administracyjny /w trybie art. 189 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi/ postępowania sądowego ze skargi Urszuli S. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 20 sierpnia 2004 r., gdyż organ odwoławczy w ramach autokontroli poprzez wydanie /w trybie art. 54 par. 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi/ decyzji (...) z dnia 1 października 2004 r. uwzględnił skargę. Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło również o zasądzenie kosztów postępowania sądowego wg. norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Jako podstawę skargi kasacyjnej podano:
- naruszenie przepisów postępowania w zakresie, który miał istotny wpływ na wynik sprawy /art. 174 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi/ a mianowicie art. 3 w zw. z art. 58 par. 1 pkt 1 i par. 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - poprzez nieuprawnione przyjęcie, że sąd administracyjny nie jest władny do sprawowania merytorycznej kontroli nad organami administracji publicznej /jakimi są: w drugiej instancji Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., a w pierwszej - Wójt Gminy G./ poprzez wyrokowanie w sprawach skargi na decyzje administracyjne tych organów, w przedmiocie ustalenia prawa do zasiłku rodzinnego oraz dodatków do tego zasiłku,