Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2015 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi T. K. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 kwietnia 2014 r., sygn. akt I OSK 572/13, oddalającym skargę kasacyjną T. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 listopada 2012 r., sygn. akt II SA/Po 451/12, oddalającego skargę T. K. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie statusu bezrobotnego postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2014 r., sygn. akt I OSK 572/13, oddalił skargę kasacyjną T. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 listopada 2012 r., sygn. akt II SA/Po 451/12, oddalającego jego skargę na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia 23 marca 2012 r., w przedmiocie statusu bezrobotnego.
Wyrok został doręczony pełnomocnikowi skarżącego w dniu 9 czerwca 2014 r.
T. K. w dniu 30 stycznia 2015 r. złożył na biurze podawczym Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu osobiście sporządzoną skargę o wznowienie postępowania w sprawie o sygnaturze II SA/Po 451/12.
WSA w Poznaniu postanowieniem z dnia 18 maja 2015 r., sygn. akt II SA/Po 84/15, orzekł o przekazaniu powyższej skargi o wznowienie Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu według właściwości.
W skardze o wznowienie postępowania sądowego T. K. podkreślił, że odpis wyroku NSA z dnia 25 kwietnia 2014 r., sygn. akt I OSK 572/13, pełnomocnik dostarczył mu dopiero w dniu 29 września 2014 r. po jego pisemnej interwencji. Dalej odniósł się do merytorycznej treści wyroków zapadłych w sprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o wznowienie postępowania sądowego podlega odrzuceniu.
Na wstępie wyjaśnić należy, iż postępowanie w przedmiocie wznowienia postępowania nie jest zwykłym postępowaniem sądowym ani też postępowaniem ze skargi kasacyjnej, lecz ma ono charakter nadzwyczajny, gdyż może doprowadzić do wzruszenia prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego. Ze względu na wyjątkowy charakter tego postępowania muszą być zachowane wymogi określone w dziale VII ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Zgodnie z treścią art. 275 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej "p.p.s.a."), do wznowienia postępowania z przyczyn nieważności właściwy jest sąd, który wydał zaskarżone orzeczenie, a jeżeli zaskarżono orzeczenia sądów obu instancji, właściwy jest Naczelny Sąd Administracyjny. Do wznowienia postępowania na innej podstawie właściwy jest sąd, który ostatnio orzekał w sprawie.
W myśl art. 276 p.p.s.a., do postępowania ze skargi o wznowienie postępowania stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, jeżeli przepisy poniższe nie stanowią inaczej. Jednakże, gdy do wznowienia postępowania właściwy jest Naczelny Sąd Administracyjny, stosuje się odpowiednio art. 175 p.p.s.a. Odesłanie to oznacza, że skargę o wznowienie może sporządzić wyłącznie adwokat lub radca prawny, zaś w sprawach podatkowych również doradca podatkowy a w sprawach własności przemysłowej również rzecznik patentowy (art. 175 § 1 i 3 p.p.s.a.). Ograniczeń tych nie stosuje się, gdy skargę o wznowienie sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem oraz w przypadku prokuratora oraz Rzecznika Praw Obywatelskich lub Rzecznika Praw Dziecka (art. 175 § 2 p.p.s.a.). A zatem skarga powinna być sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika, pod rygorem jej odrzucenia. W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, że niedopełnienie tego obowiązku jest brakiem nieusuwalnym skargi o wznowienie postępowania, który powoduje odrzucenie skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 193 i 276 p.p.s.a. (por. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, red. R. Hauser, M. Wierzbowski, Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2015, s. 1121, Teza 6 do art. 276 i powołane tam orzecznictwo).
W niniejszej sprawie skarżący sporządził skargę o wznowienie postępowania osobiście. Nie spełnia ona zatem wymogu określonego w art. 175 p.p.s.a. bowiem nie została sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika a skarżący nie wykazał, że należy do kręgu podmiotów wymienionych w art. 175 § 2 p.p.s.a.
Ponadto zaznaczyć należy, że skarżący w postępowaniu sądowym korzystał z pomocy pełnomocnika, a zgodnie z art. 39 pkt 1 p.p.s.a. pełnomocnictwo ogólne lub do prowadzenia poszczególnych spraw obejmuje z samego prawa umocowanie do wszystkich łączących się ze sprawą czynności w postępowaniu, nie wyłączając skargi o wznowienie postępowania i postępowania wywołanego jej wniesieniem.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 193 i art. 276 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.