Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 9 marca 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 91/06 odrzucające skargę o wznowienie postępowania sądowego w sprawie II SA/Bk 67/05 toczącego się w sprawie ze skargi J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia odrzucić zażalenie
Postanowieniem z dnia 9 marca 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 91/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odrzucił skargę o wznowienie postępowania sądowego w sprawie II SA/Bk 67/05 toczącego się w sprawie ze skargi J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego.
W uzasadnieniu Sąd Wojewódzki podniósł, iż zgodnie z treścią art. 280 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd na posiedzeniu niejawnym bada, czy skarga o wznowienie jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. Podano, iż ogólnymi warunkami dopuszczalności wznowienia postępowania są: konieczność istnienia orzeczenia sądu, od którego została wniesiona skarga o wznowienie postępowania, orzeczenie to musi być prawomocne oraz musi ono kończyć postępowanie w sprawie. Sąd wskazał, iż skarżący wnosi o wznowienie postępowania w sprawie II SA/Bk 67/05 w zakresie dotyczącym przyznania prawa pomocy, które to orzeczenie nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie. Takim orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie jest oddalenie skargi. Ponadto zwrócono uwagę na fakt, iż w niniejszej sprawie skarżący z mocy ustawy był zwolniony od kosztów.
Pełnomocnik skarżącego wniósł zażalenie na to postanowienie. Zarzucił Sądowi I instancji naruszenie art. 10 kpa poprzez niezapewnienie stronie czynnego udziału w każdym stadium postępowania w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy. Podniesiono, iż zgodnie z art. 10 kpa organy administracji publicznej obowiązane są zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić im wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. W przedmiotowej sprawie udział J. M. był ograniczony albowiem dwukrotnie składał on wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Dopiero natomiast po wniesieniu skargi o wznowienie postępowania został mu wyznaczony pełnomocnik z urzędu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, że:
Zgodnie z art. 194 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zażalenie do Naczelnego Sąd Administracyjnymi przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem jest: przekazanie sprawy innemu sądowi administracyjnemu, wstrzymanie lub odmowa wstrzymania wykonania decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, o których mowa w art. 61, zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania, odmowa sporządzenia uzasadnienia wyroku, sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa, oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego, odrzucenie skargi kasacyjnej, odrzucenie zażalenia, zwrot kosztów postępowania, jeżeli strona nie wnosi skargi kasacyjnej, ukaranie grzywną.
Stosownie zaś do art. 173 p.p.s.a. od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Podnieść przy tym należy, iż skarga kasacyjna jest objęta przymusem adwokackim, co oznacza, iż powinna być ona sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika. Wprowadzenie tego wymagania miało w założeniu zagwarantowanie skardze kasacyjnej odpowiedniego poziomu merytorycznego i formalnego. Skoro od pełnomocnika jest wymagany profesjonalizm i kompetencje to uznać należy, iż wniesienie przez stronę działającą przez zawodowego pełnomocnika zażalenia w miejsce skargi kasacyjnej nie może być uznane za mylne oznaczenie środka zaskarżenia, ponieważ nadanie przez pełnomocnika dokonywanej przezeń czynności formy zażalenie zamiast kasacji nie jest mylnym oznaczeniem środka odwoławczego, lecz dokonaniem zupełnie innego aktu procesowego. W konsekwencji zażalenie takie podlega odrzuceniu jako niedopuszczalne - por. post. SN z 26 sierpnia 1998 r., II CZ 71/98 (OSNC 1998, nr 12, poz. 226).
Skoro w przedmiotowej sprawie na postanowienie odrzucające skargę o wznowienie postępowania, a więc zaskarżalne w drodze skargi kasacyjnej strona działająca przez profesjonalnego pełnomocnika wniosła zażalenie to zażalenie takie jako niedopuszczalne należało odrzucić.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji na podstawie art. 180 w związku z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.