Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. R. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 1109/10 odrzucającego skargę E. R. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia (...) marca 2010 r., nr (...) w przedmiocie odmowy wydania decyzji o prawie zamieszkiwania w lokalu postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 7 września 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 1109/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę E. R. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia (...) marca 2010 r., nr (...) w przedmiocie odmowy wydania decyzji o prawie zamieszkiwania w lokalu.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej decyzją z dnia (...) marca 2010 r. nr (...), działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 13 ust. 7 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania E. R. od decyzji Dyrektora Oddziału Regionalnego WAM w Warszawie z dnia (...) stycznia 2010 r. nr (...) odmawiającej wydania decyzji o prawie do zamieszkiwania w lokalu I mieszkalnym nr (...) położonym przy ul. N. w W., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Przedmiotowa decyzja została doręczona skarżącej w dniu 24 marca 2010 r. (dowód: zwrotne potwierdzenie odbioru w aktach administracyjnych).
Następnie pismem z dnia 21 kwietnia 2010 r. zatytułowanym "odwołanie" skierowanym do Ministra Obrony Narodowej, zaś nadanym za pośrednictwem Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w dniu 23 kwietnia 2010 r., a także złożonym osobiście w Ministerstwie Obrony Narodowej w dniu 22 kwietnia 2010 r., E. R. , zwróciła się do Ministra Obrony Narodowej o pozytywne rozpatrzenie pisma i przyznanie tytułu prawnego do zajmowanego lokalu mieszkalnego.
W związku z powyższym Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w piśmie z dnia 5 maja 2010 r. wezwał skarżącą do sprecyzowania w terminie 7 dni, poprzez udzielenie informacji, czy jej pismo z dnia 21 kwietnia 2010 r., skierowane do Ministra Obrony Narodowej i zatytułowane "odwołanie" należy traktować jako skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Wezwanie zostało doręczone skarżącej w dniu 17 maja 2010 r.
Skarżąca pismem z dnia 25 maja 2010 r. udzieliła odpowiedzi na wezwanie organu informując, że jej pismo z dnia 21 kwietnia 2010 r. (określone przez nią jako pismo z dnia 22 kwietnia 2010 r.) należy traktować jako skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Wydając zaskarżone postanowienie Sąd pierwszej instancji podniósł, iż pismo skarżącej z dnia 21 kwietnia 2010 r. zatytułowane "odwołanie", przed dokonaniem jego sprecyzowania, nie mogło zostać uznane przez organ jako skarga do sądu administracyjnego. Jego adresatem nie był bowiem sąd administracyjny, lecz Minister Obrony Narodowej. Prawidłowo zatem skarżąca została wezwana przez Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, w trybie przewidzianym w Kodeksie postępowania administracyjnego, do sprecyzowania w terminie 7 dni, czy pismo to stanowi skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, czyli do precyzyjnego określenia żądania, o którym mowa w art. 63 § 2 kpa. Skarżąca odpowiedzi takiej nie udzieliła w zakreślonym przez organ terminie. Odebrała bowiem wezwanie organu w dniu 17 maja 2010 r., zaś pismo precyzujące nadała w dniu 25 maja 2010 r., a zatem dzień po upływie terminu. W przypadku, gdyby odpowiedź skarżącej wpłynęła do organu przed dniem 24 maja 2010 r. informując, że pismo z dnia 21 kwietnia 2010 r. jest skargą do sądu administracyjnego, to skarga zostałaby uznana za wniesioną w terminie. W przeciwnym jednak przypadku, skargę do sądu administracyjnego stanowi dopiero pismo precyzujące z dnia 25 maja 2010 r. Jak natomiast wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru zaskarżonej decyzji, została ona doręczona skarżącej w dniu 24 marca 2010 r. Termin do wniesienia skargi, biorąc pod uwagę powołany przepis art. 53 § 1 P.p.s.a., upłynął więc w dniu 23 kwietnia 2010 r. A zatem w ocenie Sądu pierwszej instancji skarga wniesiona została po upływie trzydziestodniowego terminu określonego w art. 53 § 1 P.p.s.a.