Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku J. P. o wstrzymanie wykonania decyzji Wójta Gminy J. P. z dnia [...] października 2008 r., nr [...] i poprzedzającej ją decyzji Starosty P. z dnia [...] września 2008 r., nr [...] w przedmiocie aktualizacji operatu ewidencji gruntów i budynków postanawia: oddalić wniosek.
Pismem z dnia 10 listopada 2012 r. J. P. złożył wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Wójta Gminy J. P. z dnia [...] października 2008 r., nr [...] i poprzedzającej ją decyzji Starosty P. z dnia [...] września 2008 r., nr [...] w przedmiocie aktualizacji operatu ewidencji gruntów i budynków, nie wskazując na żadne przesłanki z których wynikałoby, że wykonanie wskazanych wyżej decyzji stanowi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowoduje trudne do odwrócenia skutki, o których mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
na wstępie podkreślić należy, że na etapie rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania orzeczenia, Sąd nie bada zasadności samej skargi. Zatem celem instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji jest jedynie tymczasowe ukształtowanie stosunków do czasu rozpoznania skargi przez sąd administracyjny.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jeżeli jednak zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, to po przekazaniu sądowi skargi Sąd może - na wniosek skarżącego - wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1 ustawy. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy, o czym stanowi art. 61 § 3 wskazanej wyżej ustawy, przy czym katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia jest zamknięty.
Przesłanką wstrzymania danego aktu lub czynności jest niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, przy czym ustalenie, czy grożąca szkoda jest szkodą znaczną jest możliwe tylko w oparciu o okoliczności konkretnej sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny stoi na stanowisku, że o znacznej szkodzie można mówić, jeśli rozmiary szkody wywołanej wykonaniem zaskarżonego aktu administracyjnego są większe niż zwykłe skutki wywołane wykonaniem aktu tego rodzaju.
Przesłanka spowodowania trudnych do odwrócenia skutków także musi być rozważana z uwzględnieniem specyfiki aktu administracyjnego, którego dotyczy wniosek o wstrzymanie.
Na etapie rozpoznawania wniosku Sąd winien wziąć pod rozwagę wszelkie okoliczności, jednak przyjęcie takiego poglądu nie może prowadzić do całkowitego zwolnienia strony z podania jakichkolwiek przyczyn mających uzasadniać wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji i w konsekwencji do przerzucania w całości ciężaru wskazania tych przesłanek na sąd administracyjny. Oznacza to, że składając wniosek o wstrzymanie wykonania danego aktu lub czynności, strona obowiązana jest do wykazania przesłanek wstrzymania jego wykonania, gdyż sąd musi opierać się na materiale pozwalającym zająć stanowisko. Jednak możliwość wstrzymania wykonania zaskarżonego orzeczenia na podstawie art. 61 § 3 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie oznacza, iż Sąd jest zobligowany w każdym przypadku - niezależnie od okoliczności sprawy - uwzględnić wniosek strony skarżącej.
W niniejszej sprawie J. P. nie wskazał żadnych okoliczności uzasadniających wstrzymanie wykonania decyzji, przesłanki takie nie wynikają także z uzasadnienia złożonego wniosku.
W tym miejscu Naczelny Sąd Administracyjny pragnie wskazać, że przedmiotem rozpoznania w niniejszym postanowieniu był tylko i wyłącznie wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Wójta Gminy J. P. z dnia [...] października 2008 r. oraz poprzedzającej ją decyzji Starosty P. z dnia [...] września 2008 r. w przedmiocie aktualizacji operatu gruntów i budynków, zatem pozostałe kwestie podniesione w uzasadnieniu tegoż wniosku nie mogły być przez Sąd rozpoznane.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 oraz art. 61 § 3 w związku z art. 193 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił, jak w sentencji