Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o uwłaszczeniu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Rausz po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lipca 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 1053/06 o odrzuceniu skargi P. na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o uwłaszczeniu postanawia oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Jak wskazał Sąd w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, w dniu 13 czerwca 2006 r. wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarga P. na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o uwłaszczeniu. Na skargę nalepione zostały znaki opłaty sądowej o łącznej wartości 200 zł. Z powyższego względu skarga jako niewłaściwe opłacona została przez Sąd odrzucona, gdyż jak zauważył Sąd, zgodnie z art. 219 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek sądowy właściwego sądu.

Na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lipca 2006 r. P. złożyło skargę kasacyjną wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Pełnomocnik strony skarżącej zarzucił Sądowi naruszenie przepisów postępowania tj. art. 219 § 1 i art. 220 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez uznanie, że skarga nie została należycie opłacona oraz art. 3 Konstytucji.

Zdaniem pełnomocnika, skoro skarga została opłacona znakami opłaty sądowej w wysokości wymaganej przepisami to oznacza, że cel art. 221 w/w ustawy został osiągnięty. Zakup znaków sądowych stanowi także dochód budżetu państwa w ramach tej samej jego części co uiszczenie opłaty w kasie bądź na rachunek bankowy sądu. Brak możliwości uiszczania opłat sądowych w postępowaniu przed sądami administracyjnymi stanowi nieuzasadnione zróżnicowanie postępowań sądowych i naruszenie zasady jednolitości państwa i prawa wyrażonej w art. 3 Konstytucji RP. Pełnomocnik strony skarżącej powołał się także na postanowienie NSA z dnia 3.09.2004 r. , OZ 344/04, ONSAiWSA 2004/3/54, gdzie Sąd uznał za zgodne z przepisami cyt. ustawy uiszczenie wpisu od skargi kasacyjnej na konto Naczelnego Sądu Administracyjnego zamiast na konto Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 219 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu.

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym utrwalił się pogląd, który należy podzielić, iż nie jest dopuszczalne uiszczenie takiej opłaty w znakach opłaty sądowej (por. postan NSA z 7.04.2004, FZ 28/04 (ONSAiWSA 2004/1/4 oraz postan. NSA z 31.05.2004 r., FSK 212/04, M.Pod. 2004/7/2).

Należy ponadto zauważyć, iż w wyroku z dnia 7 marca 2006 r. SK 11/05 ogłoszonym w Dz.U. Nr 45 pod poz. 322 Trybunał Konstytucyjny orzekł, iż art. 219 § 2 w/w ustawy jest zgodny z art. 45 ust. 1 Konstytucji RP oraz nie jest niezgodny z art. 77 ust. 2 Konstytucji. W tym kontekście Naczelny Sąd Administracyjny związany orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego nie widzi uzasadnionej potrzeby bezpośredniego stosowania przepisów Konstytucji w zakresie wskazanym w skardze kasacyjnej.

Powoływanie się natomiast w skardze kasacyjnej na postanowienie NSA z dnia 3.09.2004 r. , OZ 344/04, ONSAiWSA 2004/3/54, jest chybione, gdyż orzeczenie to zostało wydane w całkowicie odmiennej sytuacji faktycznej i nie dotyczy kwestii przedmiotowej.

W sytuacji zatem, gdy wpis od skargi, został uiszczony w znakach opłaty skargowej, skargę taką należy uznać w ogóle za nieopłaconą i jako taką podlegającą odrzuceniu na podstawie art. 221, który stanowi, że pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej.

Z tego względu na podstawie art. 184 w zw. z art. 182 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) skargę kasacyjną należało oddalić.

Strona 1/1