Skarga kasacyjna na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w przedmiocie zmiany organizacji ruchu z drogi krajowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno, po rozpoznaniu w dniu 31 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 maja 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 138/12 o odrzuceniu skargi R. K. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] listopada 2011 r. znak [...] w przedmiocie zmiany organizacji ruchu z drogi krajowej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6032 Inne z zakresu prawa o ruchu drogowym
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad
Uzasadnienie strona 1/5

Postanowieniem z 31 maja 2012 r., VII SA/Wa 138/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę R. K. na "decyzję" Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z [...] listopada 2011 r. znak [...] w przedmiocie zmiany organizacji ruchu z drogi krajowej.

W ocenie Sądu pierwszej instancji, przedmiot skargi nie mieści się w granicach wskazanych w art. 3 § 2 i 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) - zwanej dalej "p.p.s.a.".

Sąd pierwszej instancji wskazał, że wydanie decyzji administracyjnej uzależnione jest od istnienia przepisu prawa materialnego przewidującego załatwienie sprawy administracyjnej w tej formie. Nie wolno domniemywać normy kompetencyjnej upoważniającej organ administracji publicznej do zastosowania tej prawnej formy działania. Organ administracji publicznej wyraża stanowisko w formie decyzji tylko w tym przypadku, gdy taką formę działania przewiduje konkretny przepis prawa materialnego, przy czym orzeczenie o uprawnieniach danego podmiotu lub nałożenie obowiązku związane jest ściśle z wykazaniem przez organ upoważnienia do takiego działania. Przedmiotem postępowania administracyjnego jest konkretna sprawa indywidualnego podmiotu, w której na podstawie przepisów prawnych powszechnie obowiązujących organy administracji publicznej są władne podjąć decyzję administracyjną, orzekając w niej o uprawnieniach i obowiązkach indywidualnego podmiotu. Na gruncie procedury administracyjnej "sprawa indywidualna" - to sprawa konkretna w podwójnym znaczeniu, czyli dotycząca indywidualnej osoby fizycznej, osoby prawnej lub innej jednostki organizacyjnej oraz odnosząca się do indywidualnie oznaczonego uprawnienia lub obowiązku.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 oraz 2 pkt 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.) - zarządcą dróg krajowych jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, a do jego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg. Z kolei stosownie do art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), organem zarządzającym ruchem na drogach krajowych jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad. Na podstawie art. 10 ust. 12 Prawa o ruchu drogowym zostało wydane rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 23 września 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem (Dz. U. Nr 177, poz. 1729, zwane dalej rozporządzeniem). Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a, c, d tego rozporządzenia, działania w zakresie zarządzania ruchem realizowane są przez podejmowanie czynności organizacyjno-technicznych, w szczególności sporządzanie projektów organizacji ruchu, rozpatrywanie projektów organizacji ruchu, czy zatwierdzanie organizacji ruchu. Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia, organ zarządzający ruchem zatwierdza organizacje ruchu na podstawie złożonych projektów. Zgodnie z § 4 ust. 1 tego rozporządzenia podstawą do wprowadzenia organizacji ruchu na nowo wybudowanej drodze lub jej zmiany na drodze istniejącej jest zatwierdzenie organizacji ruchu przez organ zarządzający ruchem. Przepis § 4 ust. 3 rozporządzenia stanowi, że projekt organizacji ruchu może przedstawić do zatwierdzenia: 1) zarząd drogi; 2) organ zarządzający ruchem; 3) inwestor lub jednostka, o której mowa w § 11 pkt 1-6; 4) osoba realizująca zamówienie jednostek, o których mowa w pkt 1-3. Z kolei zgodnie z § 7 ust. 2 pkt 4 tego rozporządzenia, do przedstawionego do zatwierdzenia organowi zarządzającemu projektu organizacji ruchu powinna być dołączona m.in. opinia zarządu drogi, jeżeli nie jest on jednostką składającą projekt.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6032 Inne z zakresu prawa o ruchu drogowym
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad