Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 15 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku L.S. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi kasacyjnej L.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 marca 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 1071/14 oddalającego skargę L.S. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie wezwania do opróżnienia lokalu mieszkalnego postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 27 marca 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 1071/14 oddalił skargę L.S. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie wezwania do opróżnienia lokalu mieszkalnego.
L.S. wniósł od powyższego wyroku skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 1 lipca 2014 r. sygn. akt SA/Wa 1071/14 wstrzymał wykonanie zaskarżonego w niniejszej sprawie postanowienia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 14 kwietnia 2014 r. nr 15/L/14, uwzględniając argumenty skarżącego, iż wykonanie w/w postanowienia pozbawi jego oraz jego rodzinę miejsca zamieszkania. W ocenie strony argumentacja podniesiona przed Sądem pierwszej instancji pozostaje aktualna również na etapie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Wobec niskich zarobków skarżącego oraz jego żony (dane w aktach) oraz faktu pozostawania na ich utrzymaniu dwóch synów, nie jest możliwe wynajęcie przez nich lokalu mieszkalnego po cenach rynkowych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Po oddaleniu skargi przez wojewódzki sąd administracyjny, strona, która wniosła skargę kasacyjną może wystąpić z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu administracyjnego. Uwzględnienie takiego wniosku jest możliwe, jeżeli spełnione są przesłanki określone w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej w skrócie p.p.s.a.). Z przyjętej wykładni w/w przepisu wynika, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności dopuszczalne jest również na etapie postępowania kasacyjnego (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz, Lexis Nexis, Warszawa 2006 r., s. 191, uchwała składu siedmiu sędziów NSA z dnia 16 kwietnia 2007 r., sygn. akt I GPS 1/07, publ. ONSAiWSA 2007/4/77).
Sąd, wydając orzeczenie w omawianym przedmiocie, powinien zbadać czy zaistniały przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, tj. niebezpieczeństwo wystąpienia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ciężar dowodu w zakresie wykazania powyższych okoliczności spoczywa na wnioskodawcy i sprowadza się do przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że jego wykonanie faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. Sąd może zatem wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 p.p.s.a., ale tylko wówczas, jeżeli realne jest niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, przy czym ocena tych przesłanek pozostawiona jest uznaniu Sądu. Powyższe oznacza, że chodzi tu o taką szkodę (majątkową lub niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.