Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 30 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Polskich Kolei Państwowych S.A. z siedzibą w Warszawie o zawieszenie postępowania sądowego w sprawie ze skargi kasacyjnej Polskich Kolei Państwowych S.A. z siedzibą w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 2420/13 w sprawie ze skargi Polskich Kolei Państwowych S.A. z siedzibą w Warszawie na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie nabycia mienia państwowego z mocy prawa przez gminę postanawia: oddalić wniosek.
Wyrokiem z dnia 14 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 2420/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Polskich Kolei Państwowych S.A. z siedzibą w Warszawie na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...]lipca 2013 r. w przedmiocie nabycia mienia państwowego z mocy prawa przez gminę.
W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku Polskie Koleje Państwowe S.A. zawarła wniosek o zawieszenie postępowania na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej "p.p.s.a.").
W uzasadnieniu wniosku wskazano, iż w dniu 7 maja 2014 r. PKP S.A. wniosła do Trybunału Konstytucyjnego skargę konstytucyjną, w której domaga się stwierdzenia niezgodności aktualnie stosowanej w judykaturze sądów administracyjnych wykładni art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 32, poz, 191 ze zm.) - dalej jako "Ustawa komunalizacyjna" w zw. z art. 6 ust. 1 oraz art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. Nr 14, poz. 74 ze zm.) - dalej jako "u.g.g.w.n." w brzmieniu obowiązującym w dniu 27 maja 1990 r., z art. 64 ust. 1 i 2 w zw. z art. 31 ust. 3 oraz art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) - dalej jako "Konstytucja", art. 64 ust. 2 w zw. z art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji.
Zdaniem skarżącej kasacyjnie spółki treść orzeczenia jakie zapadnie po rozpoznaniu przez Trybunał Konstytucyjny skargi konstytucyjnej będzie miała niewątpliwie wpływ na wynik postępowania w niniejszej sprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym. Związek pomiędzy sprawą rozpoznawaną w postępowaniu przed sądem administracyjnym a kwestią będącą przedmiotem postępowania prejudycjalnego musi cechować się tym, że rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego stanowi podstawę rozstrzygnięcia sprawy głównej.
W judykaturze (por. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 listopada 2008 r., sygn. akt II FPS 4/08, dostępna w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych - orzeczenia.nsa.gov.pl) podkreśla się, że przepis ten ma zastosowanie wówczas, gdy sąd orzekający nie jest władny samodzielnie rozstrzygnąć zagadnienia wstępnego, jakie wyłoniło się lub powstało w toku postępowania sądowego. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego rozstrzygnięcie tego zagadnienia musi być istotne z punktu widzenia realizacji celu postępowania sądowoadministracyjnego oraz powinno mieć bezpośredni wpływ na wynik tego postępowania. Zawieszenie postępowania powinno być również uzasadnione ze względów celowości, sprawiedliwości, jak i ekonomiki procesowej. Powyższe okoliczności sąd podejmujący rozstrzygnięcie na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. powinien oceniać w kontekście konieczności rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, co ma niebagatelne znaczenie w świetle konstytucyjnego nakazu rozpoznawania spraw bez zbędnej zwłoki (art. 45 ust. 1 Konstytucji RP) oraz zasady szybkości postępowania sądowoadministracyjnego (art. 7 p.p.s.a.).
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w niniejszej sprawie powyższe warunki nie zostały spełnione. Choć wskazane we wniosku o zawieszenie postępowania przepisy były podstawą prawną zaskarżonej do sądu pierwszej instancji decyzji, Naczelny Sąd Administracyjny nie znalazł wystarczającej potrzeby do zawieszenia postępowania.
W sytuacji, gdy Trybunał Konstytucyjny zajmie odmienne stanowisko od dotychczasowego i orzeknie o niekonstytucyjności przepisów powołanych we wniosku o zawieszenie postępowania to zgodnie z art. 272 § 1 p.p.s.a. strona skarżąca będzie mogła skorzystać z instytucji wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 października 2011 r., sygn. akt II FSK 1442/11, orzeczenia.nsa.gov.pl).
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 i art. 131 w związku z art. 193 p.p.s.a.