Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku radcy prawnego P. G. o uzupełnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2018 r., sygn. akt I OSK 2612/17 oddalającego skargę kasacyjną A. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. akt II SA/Po 320/17 w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: oddalić wniosek.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 15 maja 2018 r. oddalił skargę kasacyjną A. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. akt II SA/Po 320/17 w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego.
Wnioskiem z dnia 16 maja 2018 r. pełnomocnik skarżącego z urzędu - radca prawny P. G. wniósł o uzupełnienie wyroku poprzez orzeczenie co do zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz wydatków związanych z przejazdem na rozprawę z Poznania do Warszawy i z powrotem.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje: stosownie do art. 157 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a.", strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Zgodnie z art. 193 P.p.s.a. powyższa regulacja znajduje odpowiednie zastosowanie również w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Podkreślić należy, że wyrokiem z dnia 15 maja 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił wniesioną przez A. G. skargę kasacyjną. Jednocześnie NSA nie orzekł w wyroku o przyznaniu wynagrodzenia pełnomocnikowi skarżącego ustanowionemu z urzędu na zasadzie prawa pomocy, gdyż przepisy art. 209 i 210 P.p.s.a. mają zastosowanie tylko do rozliczenia kosztów postępowania między stronami. W niniejszej sprawie stronie skarżącej kasacyjnie nie przysługuje zwrot kosztów postępowania kasacyjnego z powodu oddalenia wniesionego przez nią środka zaskarżenia. W tym przypadku nie mogły mieć zastosowania art. 203 i art. 204 P.p.s.a., regulujące materię zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Odnosząc się natomiast do żądania pełnomocnika w zakresie zasądzenia kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu oraz kosztów związanych z dojazdem na rozprawę wskazać należy, że wynagrodzenie dla pełnomocnika ustanowionego z urzędu za wykonaną pomoc prawną, należne od Skarbu Państwa oraz zwrot niezbędnych i udokumentowanych wydatków (art. 250 w zw. z art. 254 § 1 P.p.s.a.) przyznawane jest przez wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu określonym w przepisach art. 258 - 261 P.p.s.a.
Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 157 § 1, 2 i 3 P.p.s.a. w zw. z art. 193 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.