Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.), Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska, Sędzia del. WSA Dorota Jadwiszczok, Protokolant asystent sędziego Jan Wasilewski, po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 maja 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 21/12 w sprawie ze skargi J. D. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania postanawia: uchylić zaskarżony wyrok i odrzucić skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 7 maja 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 21/12, po rozpoznaniu sprawy ze skargi J. D. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z [...] listopada nr [...] w przedmiocie wszczęcia postępowania, oddalił skargę.
Wyrok zapadł w następującym stanie sprawy.
W dniu 28 lipca 2011 r. J. D. wystąpił do Sądu Okręgowego w Warszawie - XIV Wydział Ubezpieczeń Społecznych, za pośrednictwem Ministra Obrony Narodowej, z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia odwołania od decyzji nr [...] z dnia [...] listopada 2007 r. Wraz z tym wnioskiem zainteresowany złożył odwołanie od decyzji Ministra Obrony Narodowej nr [...] z dnia [...] listopada 2007 r.
W uzasadnieniu wniosku wskazał, że w dniu 22 lipca 2011 r. otrzymał prawomocne postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie o sygn. akt I OSK 800/10 z dnia 15 czerwca 2011 r., z którego wynika, że Minister Obrony Narodowej błędnie pouczył go, co do przysługującego zaskarżenia ww. decyzji - zamiast skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przysługiwało mu odwołanie do sądu powszechnego.
Dyrektor Departamentu Spraw Socjalnych MON, pismem nr [...] z dnia 29 sierpnia 2011 r. przesłał pisma zainteresowanego z dnia 28 lipca 2011 r. według właściwości Dyrektorowi Wojskowego Biura Emerytalnego w Warszawie uznając, że sprawa, z którą wystąpił J. D., jest sprawą z zakresu ubezpieczenia społecznego i nie podlega merytorycznemu badaniu przez Ministra Obrony Narodowej, który nie jest organem właściwym w zakresie zaopatrzenia emerytalnego.
Na podstawie zarządzenia Sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 20 września 2011 r. (sygn. akt [...]) przedmiotowe pisma J. D. z dnia 28 lipca 2011 r. zwrócono do rozpoznania Ministrowi Obrony Narodowej.
W następstwie powyższego, Minister Obrony Narodowej postanowieniem nr [...] z dnia [...] listopada 2011 r. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie wniosku J. D. o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Ministra Obrony Narodowej nr [...] z dnia [...] listopada 2007 r.
W uzasadnieniu postanowienia organ przedstawiając dotychczasowy przebieg postępowania wskazał, że wnioskodawca mylnie zinterpretował wnioski wynikające z postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 czerwca 2011 r., a mianowicie, że w świetle tego rozstrzygnięcia, organ winien uznać jego wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Ministra Obrony Narodowej nr [...] z dnia [...] listopada 2007 r., a następnie rozpoznać jego odwołanie od powyższej decyzji, od której przysługiwałoby mu odwołanie do sądu powszechnego. Podkreślił przy tym, że zarówno postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 czerwca 2011 r., jak i postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] nie zamyka mu prawa do kontroli sądowej decyzji o przyznaniu uprawnień emerytalnych wydawanych przez wojskowy organ emerytalny oraz możliwości kontroli spornego zaświadczenia finansowego dla celów emerytalnych.