Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 października 2015 r., sygn. akt II SA/Wa 486/15 w sprawie ze skargi M. C. na postanowienie Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uwzględnienia wniosku o wyjaśnienie wątpliwości co do treści decyzji postanawia: 1. umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym; 2. zwrócić Generalnemu Inspektorowi Ochrony Danych Osobowych z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi kasacyjnej.
Wyrokiem z 28 października 2015 r., II SA/Wa 486/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi M. C. na postanowienie Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uwzględnienia wniosku o wyjaśnienie wątpliwości co do treści decyzji w punkcie pierwszym wyroku uchylił zaskarżone postanowienie; w punkcie drugim zasądził od Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych na rzecz skarżącego M. C. kwotę 100 zł złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, działający przez profesjonalnego pełnomocnika.
Pismem procesowym z 20 kwietnia 2016 r. Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych cofnął skargę kasacyjną i wniósł o umorzenie postępowania kasacyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej jako: "p.p.s.a.") skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Przepis ten na mocy art. 193 p.p.s.a. ma również odpowiednie zastosowanie do skarg kasacyjnych.
Skarżący kasacyjnie może więc rozporządzać skargą kasacyjną po jej wniesieniu, ponieważ jego oświadczenie w tej kwestii jest, co do zasady, wiążące dla sądu. Natomiast odpowiednie stosowanie w postępowaniu kasacyjnym art. 60 p.p.s.a. oznacza, że należy odmówić uwzględnienia żądania skarżącego kasacyjnie w sytuacji, gdy cofnięcie takiego środka zaskarżenia spowodowałoby uprawomocnienie się zaskarżonego orzeczenia wydanego w postępowaniu sądowoadministracyjnym dotkniętym wadą nieważności, którą stosownie do art. 183 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny bierze pod rozwagę z urzędu, niezależnie od granic skargi kasacyjnej.
W niniejszej sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, że zachodzi jakakolwiek z wymienionych w art. 183 § 2 p.p.s.a. przesłanek nieważności postępowania, jak również że cofnięcie zmierza do obejścia prawa. Dlatego też Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że cofnięcie skargi kasacyjnej jest dopuszczalne.
Z tych względów, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 193 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.
O zwrocie uiszczonego wpisu od skargi kasacyjnej orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.