Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej F. O. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 562/15 odrzucającego skargę o wznowienie postępowania sądowego w sprawie ze skargi F. O. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z 19 czerwca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, I SA/Wa 562/15, odrzucił skargę F. O. o wznowienie postępowania sądowego w sprawie ze skargi F. O. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego.
W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że w rozpoznawanej sprawie F. O. ponownie domagał się wznowienia postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 8 października 2009 r., I SA/Wa 446/09, w sytuacji gdy toczyło się już postępowanie o wznowienie tego postępowania i zostało ono zakończone prawomocnym rozstrzygnięciem Sądu z 13 stycznia 2011 r., I SA/Wa 1245/10, oddalającym skargę o wznowienie postępowania. Ponadto, Sąd dwukrotnie już postanowieniem z 2 lipca 2013 r., I SA/Wa 2239/12 oraz kolejnym z 5 grudnia 2014 r. I SA/Wa 2598/14, odrzucał skargi F. O. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem z 8 października 2009 r., I SA/Wa 446/09. W tych okolicznościach Sąd I instancji uznał, że ponowna skarga o wznowienie postępowania sądowego jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 285 p.p.s.a.
Skargę kasacyjną na powyższe postanowienie wniósł F. O., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, zaskarżając je w całości i "powołując się na przepisy art. 58 Kodeksu Cywilnego oraz art. 183 § 1 i § 2 ustęp 3" wniósł o unieważnienie postanowień odmawiających wznowienia postępowania w sprawach: I SA/Wa 1245/10, I SA/Wa 2239/12 I SA/Wa 2598/14 oraz I SA/Wa 562/15 oraz wyroku I SA/Wa 446/09, "gdyż wyczerpano też naruszenie prawa z art. 156 § 1 ustęp 2 oraz niewykonano dyspozycji z art. 145 Kpa w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 1997 roku z odwołania się F. O. (...)". Skarżący kasacyjnie wskazał, że w zaskarżonym postanowieniu powołano się na przepis uniemożliwiający realizację prawa do sprawiedliwego osądzenia wynikający z art. 17 i art. 6 Konwencji Praw Człowieka i Obywatela. W rażący sposób ominięto przepisy: ustawy z 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych zawarte w art. 7 ust. 2 i art. 17 ust. 3 i 4; przepisy art. 7, art. 9, art. 20 i art. 45 Konstytucji RP; "art./§ 2, § 3 i § 4 ust. 1, 2 i 3 oraz §18 rozporządzenia Rady Ministrów 16.03.1993 roku w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie, lub użytkowaniu".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W postępowaniu przed NSA prowadzonym na skutek wniesienia skargi kasacyjnej obowiązuje generalna zasada ograniczonej kognicji tego sądu (art. 183 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a."). NSA jako sąd II instancji rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, wyznaczonych przez przyjęte w niej podstawy, określające zarówno rodzaj zarzucanego zaskarżonemu orzeczeniu naruszenia prawa, jak i jego zakres. Z urzędu bierze pod rozwagę tylko nieważność postępowania. Ta jednak nie miała miejsca w rozpoznawanej sprawie.