Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Miasta W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 września 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 1516/14 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi Prezydenta W. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] maja 2014 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 1 września 2014 r., (sygn. akt IV SA/Wa 1516/14) odrzucił skargę wniesioną przez Prezydenta W. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] maja 2014 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania.
Powyższe postanowienie zostało wydane w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Prezydent W., decyzją z dnia [...] marca 2014 r., nr [...], orzekł o uznaniu za prawidłowy wpis F. ujawnionej w operacie odnowienia ewidencji gruntów i budynków [...] jako użytkownika działki ew. nr [...] z obrębu [...], położonej przy ul. N. [...].
Odwołanie od powyższej decyzji zostało wniesione przez Prezydenta W.
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, postanowieniem z dnia [...] maja 2014 r., nr [...], stwierdził niedopuszczalność ww. odwołania.
Na powyższe orzeczenie Prezydent W., wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie - na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) dalej "P.p.s.a." - odrzucił ww. skargę uznając ją za niedopuszczalną.
W uzasadnieniu swego stanowiska Sąd - powołując się na treść art. 50 § 1 P.p.s.a. - uznał, że Prezydent W. nie był uprawniony do wniesienia skargi, w sytuacji gdy w postępowaniu administracyjnym wydał decyzję administracyjną jako organ administracji publicznej w pierwszej instancji.
Sąd podkreślił, że powierzenie organowi jednostki samorządu terytorialnego właściwości do orzekania w sprawie indywidualnej w formie decyzji administracyjnej wyłącza możliwość dochodzenia przez tę jednostkę ochrony jej interesu prawnego w trybie postępowania administracyjnego.
Sąd powołał się w tej mierze na pogląd prezentowany w szeregu orzeczeniach sądów administracyjnych, w których podnoszono, że pozycja jednostek samorządu terytorialnego jest wyznaczona przede wszystkim przez dwie kategorie prawne, a mianowicie przez kompetencję i przez osobowość prawną. Na podstawie określonych prawem kompetencji gmina realizuje władztwo administracyjne (imperium) i wtedy działa jako organ administracji publicznej, a w postępowaniu administracyjnym zajmuje pozycję organu prowadzącego postępowanie. Natomiast, jako osoba prawna jest ona władna wykonywać przysługujące jej prawa i obowiązki właścicielskie (dominium) i wtedy może występować w postępowaniu administracyjnym w charakterze strony. Powierzenie zatem organowi jednostki samorządu terytorialnego właściwości do orzekania w sprawie indywidualnej w formie decyzji administracyjnej, niezależnie od tego, czy nastąpiło to z mocy ustawy, czy też w drodze porozumienia, wyłącza możliwość dochodzenia przez tę jednostkę ochrony jej interesu prawnego w trybie postępowania administracyjnego, jak i sądowoadministracyjnego. W takiej sytuacji jednostka samorządu terytorialnego nie ma legitymacji procesowej do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję organu odwoławczego, wydaną w tejże sprawie.