Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec, Sędziowie NSA Janina Antosiewicz, Leszek Włoskiewicz ( spr.), Protokolant Anna Harwas, po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. Sp. z o.o. w [...] od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 października 2004r. sygn. akt I SAB/Wa 8/04 w sprawie ze skargi W. Sp. z o.o. w [...] na bezczynność Ministra Edukacji Narodowej i Sportu w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 24 maja 2002r. o wydanie decyzji stwierdzającej, że w ciągu całego okresu funkcjonowania [...] Szkoły Wyższej w [...] nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości postanawia oddalić skargę kasacyjną
"W." Spółka z o.o. w Krakowie - założyciel [...] Szkoły Wyższej w [...] - wnioskiem z dnia 24 maja 2002 r. wystąpiła do Ministra Edukacji Narodowej i Sportu "o wydanie decyzji orzekającej, stwierdzającej, że przez cały okres funkcjonowania [...] Szkoły Wyższej w [...] nie stwierdzono u niej żadnych nieprawidłowości".
Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu, odpowiadając na wniosek pismem dnia 11 czerwca 2002 r., wyjaśniło, że - w świetle art. 20 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.) zawierającego zamknięty katalog spraw dotyczących działalności uczelni niepaństwowych, podlegających załatwieniu w drodze decyzji administracyjnej -nie ma podstaw do wydania żądanej przez Spółkę decyzji.
Spółka - 21 stycznia 2004 r. - wystąpiła ze skargą na bezczynność Ministra Edukacji Narodowej i Sportu, gdyż nie wydał decyzji na jej wniosek z dnia 24 maja 2002 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie - na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - postanowieniem z dnia 14 października 2004 r. I SAB/Wa 8/04 odrzucił skargę uznając, że sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego, gdyż ustawa o szkolnictwie wyższym nie przewiduje możliwości wydania decyzji administracyjnej o żądanej przez Spółkę treści.
Występująca ze skargę Spółka jako podstawę przytoczyła mające wpływ na wynik sprawy naruszenie przepisów postępowania wskazując art. 134 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, że w istocie pismo z dnia 24 maja 2002 r. stanowiło wniosek o wydanie stosownego zaświadczenia - i właśnie tak powinien je odczytać organ administracji - jak na rozprawie wywodził pełnomocnik Spółki, domagając się zobowiązania organu do rozpatrzenia wniosku i wydania przewidzianego prawem aktu, czego jednak sąd nie wziął pod uwagę, chociaż był obowiązany uwzględnić z urzędu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionej podstawy.
Spółka - zarówno we wniosku z dnia 24 maja 2002 r., jak też w skardze z dnia 21 stycznia 2004 r. - wprost domagała się wydania decyzji administracyjnej o określonej treści, aby dopiero na rozprawie w dniu 14 października 2004 r. utrzymywać, że jej żądanie należało rozumieć inaczej niż zostało sformułowane.
Stosownie do art. 134 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wprawdzie sąd administracyjny pierwszej instancji nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, jednak rozstrzyga wyłącznie w granicach danej sprawy, granica sprawy zaś wyznacza przedmiot postępowania administracyjnego, jeżeli było prowadzone, a w każdym razie przedmiot żądania strony domagającej się czynności organu.
Do naruszenia zatem art. 134 § 1 nie doszło, gdyż sąd rozstrzygnął sprawę w granicach żądania przedstawionego we wniosku z dnia 24 maja 2002 r. i potwierdzonego w skardze na bezczynność organu.
Wobec powyższego, orzeczono jak w sentencji na mocy art. 184 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.