Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. R. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 maja 2015 r., sygn. akt III SAB/Kr 31/15 o odrzuceniu skargi D. R. na bezczynność Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Krakowie w przedmiocie niewykonania decyzji postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 18 maja 2015 r., sygn. akt III SAB/Kr 31/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę D. R. na bezczynność Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Krakowie w przedmiocie niewykonania decyzji.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że D. R. wniosła w dniu 17 marca 2015 r. do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej pismo skierowane do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, zatytułowane "wniosek o ukaranie za bezczynność (niewykonanie decyzji administracyjnej)".
W piśmie tym skarżąca wyraziła niezadowolenie z działania Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej i jego Kierownika m.in. w zakresie wykonywania decyzji Prezydenta Miasta Krakowa z dnia [...] grudnia 2014 r., przyznającej świadczenie w postaci gorącego posiłku pod warunkiem zwrotu 25% wydatków na udzielone świadczenie od dnia 1 stycznia 2015 r. do 30 kwietnia 2015 r.
Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Krakowie przekazał skargę D. R. wraz z aktami spraw do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wskazując, że skarżąca nie wniosła odwołania od decyzji z dnia [...] grudnia 2014 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucając skargę powołał się m.in. na art. 3 § 2 pkt 1-8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a." i stwierdził, że pismo skarżącej z dnia 17 marca 2015 r., choć adresowane jest do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, zawiera uzasadnienie typowe dla skarg w trybie postępowania skargowego regulowanego przepisami Działu VIII k.p.a., "Skargi i wnioski". Postępowanie to, w ocenie Sądu I instancji, nie podlega kognicji sądu administracyjnego.
Zdaniem Sądu I instancji sprawy skargowe nie należą do właściwości sądu administracyjnego. W postępowaniu tym nie istnieją strony, nie ma instancji, nie zapadają decyzje ani postanowienia oraz inne akty, a ma ono na celu ustalenie prawidłowości i terminowości działania właściwych organów oraz zbadanie potrzeby podjęcia określonych czynności. Postępowanie to nie kończy się władczym aktem podlegającym ocenie sądu administracyjnego z punktu widzenia legalności. Sprawy te nie zostały poddane kontroli sądowoadministracyjnej, ponieważ żadna z procedur nie przewiduje dopuszczalności zaskarżenia działań realizowanych w ramach tego postępowania.
Skarżąca opisuje w skardze brak oczekiwanego działania organu w wykonaniu decyzji administracyjnej przyznającej jej pomoc żywnościową, z którego jest niezadowolona. Jest to niezaskarżona, ostateczna decyzja organu I instancji. Skarga, zatem spełnia kryteria zawarte w art. 227 k.p.a., który określa, że przedmiotem skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw. Skargi składa się do organów właściwych do ich rozpatrzenia, nie zaś załatwienia (art. 228 k.p.a.). Właściwość tych organów ustala się według treści skargi, czyli określonego żądania odpowiedniego zachowania się organu, zgodnie z art. 229 i 230.