Skarga kasacyjna na postanowienie WSA w Gliwicach w przedmiocie zgody na wydzierżawienie na czas określony w trybie bezprzetargowym lokalu użytkowego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 listopada 2014 r., sygn. akt II SA/Gl 1372/14 o odrzuceniu skargi M. O. na stanowisko Rady Miejskiej w Blachowni z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie zgody na wydzierżawienie na czas określony w trybie bezprzetargowym lokalu użytkowego postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 17 listopada 2014 r., sygn. akt II SA/Gl 1372/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę M. O. na stanowisko Rady Miejskiej w Blachowni z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie zgody na wydzierżawienie na czas określony w trybie bezprzetargowym lokalu użytkowego.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, że skarżąca złożyła do Rady Miejskiej w Blachowni w dniu 10 czerwca 2014 r. wniosek, w którym domagała się uchylenia uchwały nr 71/XII/2011 z dnia 14 września 2011 r., wyrażającej zgodę na wynajęcie lokalu w Ł. przy ulicy [...] na czas nieoznaczony w trybie przetargowym. Ponadto domagała się równego traktowania podmiotów gospodarczych prowadzących niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej na terenie gminy Blachownia i tym samym o wyrażenie zgody na wydzierżawienie na okres 20 lat w trybie bezprzetargowym rzeczonego lokalu.

Zaskarżonym stanowiskiem z dnia [...] lipca 2014 r. Rada Miejska w Blachowni stwierdziła, że nie widzi podstaw do uchylenia powyższej uchwały oraz do wydzierżawienia lokalu na okres 20 lat. W uzasadnieniu wskazano, że skarżąca nie spełniła wymogu określonego w art. 101 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., 594 ze zm.), ponieważ skargę na uchwałę nr 71/XII/2011 złożyła po upływie terminu i została ona odrzucona. Dodatkowo powyższa uchwała nie zawiera obowiązku zawarcia kolejnej umowy z dotychczasowym najemcą lub dzierżawcą, a także o tym, że nie ma możliwości przedłużania umów nieistniejących. Organ ponadto stwierdził, że skarżąca jest traktowana na równi z innymi podmiotami, ponieważ ma prawo przystąpić do przetargu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucając skargę stwierdził, że przedmiot skargi wykracza poza zakres kognicji sądu administracyjnego, zakreślonego w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a.". Jakkolwiek przepis ten istotnie dopuszcza wniesienie skargi na czynność organu administracji publicznej, to jednocześnie precyzuje, że musi być to czynność dotycząca uprawnień lub obowiązków strony skarżącej, wynikających z przepisów prawa. Oznacza to, że musi istnieć ścisły związek między przepisem prawa, który określa uprawnienie lub obowiązek a czynnością, która takiego uprawnienia lub obowiązku dotyczy.

Sąd I instancji podkreślił, że w zaskarżonym akcie Rada Miejska w Blachowni poinformowała skarżącą, iż nie ma podstaw, aby wydzierżawić jej sporny lokal, ponieważ zadecydowała już o jego przeznaczeniu podejmując uchwałę nr 71/XII/2011 z dnia 14 września 2011 r.

W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach przedmiotowe stanowisko nie rozstrzyga konkretnej sprawy administracyjnej, w szczególności nie kończy się ono wydaniem decyzji administracyjnej, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 1 P.p.s.a. Ponadto ww. akt nie jest innym niż decyzja, czy postanowienie aktem lub czynnością z zakresu administracji publicznej, dotyczącym uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. i nie służy na nie skarga do sądu administracyjnego. Kwestia wynajęcia spornego lokalu została rozstrzygnięta na podstawie uchwały z dnia 14 września 2011 r., a organ zaskarżonym stanowiskiem jedynie informuje o tym fakcie skarżącą.

Strona 1/2