Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Redakcji dziennika "[..]" w Gdańsku na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 grudnia 2014 r., sygn. akt II SAB/Gd 189/14 odrzucające skargę Redakcji dziennika "[..]" w Gdańsku na bezczynność Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego w Słupsku w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia 12 grudnia 2014 r., sygn. akt II SAB/Gd 189/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę Redakcji dziennika "[..]" w Gdańsku na bezczynność Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego w Słupsku w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, iż stosownie do art. 58 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako p.p.s.a.) sąd odrzuca skargę między innymi w przypadku gdy jedna ze stron nie ma zdolności sądowej. Wskazał przy tym, że stronami postępowania sądowoadministracyjnego, w myśl art. 32 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, są skarżący oraz podmiot, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi.
Stosownie do art. 25 § 1 tej ustawy zdolność sądową, a więc zdolność występowania przed sądem administracyjnym jako strona, ma osoba fizyczna i osoba prawna. Zdolność sądową mają także państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz organizacje społeczne nieposiadające osobowości prawnej (§ 2), inne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, jeżeli przepisy prawa dopuszczają możliwość nałożenia na te jednostki obowiązków lub przyznania uprawnień lub skierowania do nich nakazów i zakazów, a także stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa (§ 3) oraz organizacje społeczne, choćby nie posiadały osobowości prawnej, w zakresie ich statutowej działalności w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób (§ 4).
Następnie Sąd I instancji zauważył, iż skarga kwestionuje bezczynność dotyczącą udzielenia informacji w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2014 r., poz. 782). Ustawa ta w art. 4 ust. 1 stanowi, że obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności:
1) organy władzy publicznej,
2) organy samorządów gospodarczych i zawodowych,
3) podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa,
4) podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego,
5) podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.
W myśl art. 4 ust. 2 ustawy, obowiązane do udostępnienia informacji publicznej są organizacje związkowe i pracodawców reprezentatywne, w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080, ze zm.), oraz partie polityczne.