Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA del. Stanisław Nowakowski po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej "B." Spółki z o.o. w B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 28 stycznia 2005 r. sygn. akt IV SA/Po 1467/04 w przedmiocie odrzucenia jej skargi na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w R. z dnia 12 października 2004 r. (...) w przedmiocie opłaty za przejazd bez wymaganej licencji p o s t a n a w i a: oddalić skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 28 stycznia 2005 r. odrzucił skargę "B." - Spółki z o.o. w B., ponieważ ustalił, że Spółka mimo wezwania nie usunęła braków formalnych skargi, gdyż nie nadesłała dokumentu określającego umocowanie do reprezentowania strony /spółki/. Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu przywołał art. 28 i 29 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm. zwaną dalej p.p.s.a./, podkreślając obowiązek wykazania swego umocowania dokumentem przy pierwszej czynności, czego Spółka nie dopełniła. Z tego względu Sąd pierwszej instancji na podstawie art. 58 par. 1 pkt 3 p.p.s.a. skargę odrzucił.
Na to postanowienie skargę kasacyjną nazwaną "kasacja" złożył adwokat, w której zarzuca naruszenie przepisów postępowania, a mianowicie art. 74 pkt 3 p.p.s.a., przez to, że wezwanie do usunięcia braku formalnego skargi skierowano do strony na kilku pismach, co nie ułatwiało stronie usunięcie braku, ponieważ "kartki pism się skleiły i strona wezwanie przeoczyła". Wskazując na ten zarzut pełnomocnik /adwokat/ wnosi o uchylenie zaskarżonego postanowienia i nadanie skardze kasacyjnej biegu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie zawiera podstaw kasacyjnych. Pełnomocnik strony skarżącej oparł skargę kasacyjną na art. 74 pkt 3 upsa /określając skrót tak jak sąd pierwszej instancji na upsa, ale bez wyraźnego odwołania do skrótu/. Takiej normy prawnej nie ma w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, natomiast przepis art. 174 p.p.s.a. wyraźnie stanowi, że skargę kasacyjną należy oprzeć na podstawach wymienionych w tym artykule 174 pod pkt 1 i 2. Brak wskazania przepisu /podstawy skargi kasacyjnej/ stanowi o niedopuszczalności takiej skargi. Z tych więc względów skarga podlega odrzuceniu na podstawie art. 180 w związku z art. 182 p.p.s.a.
Na marginesie należy podnieść, że pełnomocnik skarżącej Spółki nie rozróżnia usunięcia braków formalnych skargi od obowiązku uiszczenia wpisu od skargi. Brak wpisu nie jest brakiem formalnym skargi, a zatem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu najzupełniej poprawnie wezwał odrębnie do uiszczenia wpisu a odrębnie do usunięcia braków formalnych skargi. Żaden jednak przepis prawa nie nakazuje wezwań redagować w jednym piśmie. Nadto taki zarzut w skardze kasacyjnej jest pozbawiony znaczenia, bowiem - pomijając już brak powagi w takim uzasadnieniu podstawy kasacyjnej - to prowadzić by mógł co najwyżej /przy uprawdopodobnieniu braku winy w rozumieniu art. 87 par. 2 p.p.s.a./ do przywrócenia terminu do usunięcia braku formalnego skargi, ale takiego wniosku skarżący nie składał.
Z tych więc względów Naczelny Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji postanowienia.