Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 sierpnia 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 1268/10 o odrzuceniu skargi D. R. , W. S. i B. W. B. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] kwietnia 2010 r., [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Pismem z dnia 7 czerwca 2010 r. H. B. , J. B. , D. R. , W. S. i B. W. B. wnieśli za pośrednictwem organu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] kwietnia 2010 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji
Postanowieniem z dnia 19 sierpnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę D. R. , W. S. i B. W. B. Jak wskazał Sąd, zaskarżona decyzja została doręczona skarżącym D. R. , W. S. i B. B. w dniu 7 maja 2010 r., zaś skarga została nadana w polskim urzędzie pocztowym w dniu 8 czerwca 2010 r. Zestawiając datę doręczenia skarżącym D. R. j, W. S. i B. B. zaskarżonej decyzji z datą wniesienia przez nich skargi, Sąd stwierdził, że trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi do Sądu - za pośrednictwem organu - bezskutecznie upłynął w dniu 7 czerwca 2010 r. Zatem skarga wniesiona została z przekroczeniem ustawowego terminu. Z powyższych względów, na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej p.p.s.a.), Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia o odrzuceniu skargi.
Od powyższego postanowienia skargę kasacyjną wniosła H. B. zarzucając naruszenie art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a. podnosząc, że jako pełnomocnik pozostałych uczestników postępowania składając skargę w dniu 8 czerwca 2010 r. zachowała ustawowy termin przewidziany na jej wniesienie bowiem decyzję Ministra Skarbu Państwa otrzymała w dniu 21 maja 2010 r. Składając skargę H. B. załączyła pełnomocnictwo od pozostałych uczestników postępowania, chociaż we wcześniejszych etapach tego postępowania również ich reprezentowała.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie została oparta na usprawiedliwionych podstawach.
Jak wynika z akt sprawy pełnomocnictwo pozostałych uczestników postępowania zostało udzielone H. B. dopiero na etapie postępowania sądowo - administracyjnego i dołączone do skargi. Na etapie postępowania administracyjnego pozostali uczestnicy postępowania nie byli reprezentowani przez H. B. Powyższe potwierdza pełnomocnik skarżącej w uzasadnieniu skargi kasacyjnej podnosząc, że dopiero na etapie składania skargi H. B. dopełniła formalności załączenia pełnomocnictwa w sformalizowanej formie. Nie można również zgodzić się z argumentem, że podczas trwania postępowania administracyjnego H. B. pełniła faktycznie niekwestionowaną przez organy funkcję pełnomocnika wszystkich wnioskodawców, gdyż co innego wynika z akt sprawy oraz ze złożonej przez Ministra Skarbu Państwa odpowiedzi na skargę kasacyjną. W trakcie trwania postępowania administracyjnego respektowano jedynie złożone do akt sprawy pełnomocnictwo udzielone przez J. B. . W takiej sytuacji bieg terminu do wniesienia skargi biegł oddzielnie dla każdego z uczestników postępowania od dnia doręczenia im zaskarżonej decyzji, poza J. B. gdyż jak wynika z zaskarżonej decyzji Ministra Skarbu Państwa H. B. doręczono decyzję również jako pełnomocnikowi J. B. . Skoro zatem D. R. , W. S. i B. W. B. odebrali decyzję w dniu w dniu 7 maja 2010 r. to skarga wniesiona przez nich w dniu 8 czerwca 2010 r. została wniesiona po upływie przewidzianego w art. 53 § 1 p.p.s.a. terminu i podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a.
Z tego względu na podstawie art. 184 w zw. z art. 182 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) skargę kasacyjną należało oddalić.