Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 lutego 2005 r., sygn. akt IV SA/Po 948/04 o odrzuceniu skargi Jolanty P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 19 lipca 2004 r., (...) w przedmiocie zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku rodzinnego 1. postanawia uchylić zaskarżone postanowienie 2. wniosek Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. w przedmiocie kosztów postępowania kasacyjnego oddalić.
Postanowieniem z dnia 17 lutego 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu na podstawie art. 58 par. 1 pkt 1 i par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ odrzucił skargę Jolanty P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 19 lipca 2004 r., (...) utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Miasta T. z dnia 26 maja 2004 r. (...) w przedmiocie przyznania zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku rodzinnego.
Jak wskazał Sąd w uzasadnieniu orzeczenia, z dniem 1 maja 2004 r., weszła w życie ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych /Dz.U. nr 228 poz. 2255/. Art. 34 pkt 2 lit. "a" powołanej wyżej ustawy, znowelizował z dniem 1 maja 2004 r. brzmienie art. 477[8] ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego w ten sposób, że do właściwości sądów rejonowych przekazane zostały sprawy o zasiłek rodzinny i o dodatki do zasiłku rodzinnego.
Sąd mając na uwadze fakt, iż zaskarżona decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. jak i poprzedzająca ją decyzja Burmistrza Miasta T. wydane zostały po wejściu w życie tej nowelizacji stwierdził, że zaskarżone rozstrzygnięcie nie należy do właściwości sądów administracyjnych,
Pismem z dnia 23 marca 2005 r. skargę kasacyjną na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 lutego 2005 r. złożyło Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., które wniosło o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Skargę kasacyjną oparto na podstawie rażącego naruszenia przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy:
- art. 2, 3 par. 2 pkt 1 i 58 par. 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przez przyjęcie, że z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych tj. z dniem 1 maja 2004 r. sprawy z zakresu świadczeń rodzinnych zostały przekazane do właściwości sądów rejonowych, a to z powodu znowelizowania tą ustawą art. 477[8] Kpc, co w konsekwencji doprowadziło do odmowy objęcia decyzji administracyjnej kontrolą sądowoadministracyjną i do odrzucenia skargi przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu tj. na przesłance wynikającej z art. 174 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazano, iż zgodnie z art. 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi do rozpoznania spraw sądowoadministracyjnych powołane są sądy administracyjne. Wszelkie wyjątki od zasady, że sprawa sądowoadministracyjna podlega rozpoznaniu przez sąd administracyjny, mogą być wprowadzone na mocy wyraźnego przepisu szczególnego i to rangi ustawowej.
W niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, że decyzja w sprawach dodatków do zasiłków rodzinnych jest sprawą sądowoadministracyjną i zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w przepisie art. 2 i z treścią przepisu art. 3 par. 2 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należy do właściwości sądu administracyjnego.