Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędziowie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia del WSA Dariusz Chaciński (spr.) Protokolant asystent sędziego Kamila Wojciechowska po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K.A. reprezentowanego przez J.A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 24 października 2018 r. sygn. akt II SA/Rz 1002/18 w sprawie ze skargi M.A. na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w [...] z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia: 1. uchylić zaskarżony wyrok i odrzucić skargę, 2. zasądzić od M.A. na rzecz K.A. reprezentowanego przez J.A. kwotę 603 (sześćset trzy) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, 3. zwrócić M.A. wpis sądowy od skargi w kwocie 100 (sto) złotych ze środków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z 24 października 2018 r. II SA/Rz 1002/18, po rozpoznaniu skargi M.A. na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w [...] z [...] lipca 2018 r., nr [...] , w przedmiocie niedopuszczalności odwołania: (I) uchylił zaskarżone postanowienie; (II) zasądził koszty postępowania.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał na następujące okoliczności sprawy.
Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w [...] postanowieniem z [...] lipca 2018 r., działając na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 511, ze zm.; dalej: ustawa o rehabilitacji) oraz art. 134 k.p.a. i § 19 ust. 3 pkt 2 lit. d rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (Dz. U. z 2015 r. poz. 1110, ze zm.; dalej: rozporządzenie), po rozpatrzeniu odwołania M.A. od orzeczenia o stopniu niepełnosprawności syna K.A. wydanego na wniosek matki J.A. przez Powiatowy Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności w [...] (dalej: Powiatowy Zespół) z [...] czerwca 2018 r., stwierdził niedopuszczalność wniesienia odwołania.
Organ wskazał, że na skutek wniosku J.A. , przedstawicielki ustawowej K.A., Powiatowy Zespół orzeczeniem z [...] czerwca 2018 r. orzekł o niepełnosprawności, zaliczając K.A. do osób niepełnosprawnych. Orzeczenie zostało doręczone matce [...] czerwca 2018 r. J.A. [...] lipca 2018 r. złożyła oświadczenie w trybie art. 127a § 2 k.p.a., zrzekając się prawa do wniesienia odwołania. W dniu [...] lipca 2018 r. do Powiatowego Zespołu wpłynęło odwołanie od przedmiotowego orzeczenia złożone przez M.A. Wojewódzki Zespół stwierdził niedopuszczalność odwołania, z tego powodu, że strona działająca przez przedstawiciela ustawowego - matkę [...] lipca 2018 r. zrzekła się prawa do wniesienia odwołania. Zrzeczenie nadało rozstrzygnięciu przymiot ostateczności i prawomocności, zatem z chwilą dokonania skutecznie wyżej wymienionej czynności, z mocy prawa, orzeczenie z [...] czerwca 2018 r., z dniem [...] lipca 2018 r. stało się ostateczne i prawomocne.
W skardze M.A. wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenia kosztów postępowania, zarzucając naruszenie m.in. art. 134 i art. 28 k.p.a. Skarżący wskazał, że Wojewódzki Zespół nie wziął pod uwagę treści art. 93 § 1, art. 95 § 1 i § 3, art. 96 § 1, art. 97 § 1 i § 2 oraz art. 98 § 1-3 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2017 r., poz. 682 ze zm.; dalej: k.r.o.). Z przepisów tych wynika, że jako jeden z przedstawicieli ustawowych małoletniego (ojciec) jest uprawniony do wniesienia odwołania. Nawiązując do art. 6b ust. 1 ustawy o rehabilitacji podniósł, że brak merytorycznego rozpoznania odwołania stanowi o naruszeniu art. 134 i art. 28 k.p.a. w związku z § 16 ust. 1 rozporządzenia. Zarzucił również, że skoro jest wystarczające, aby w przedmiotowym postępowaniu stroną był tylko jeden z przedstawicieli ustawowych, to brak przymiotu strony powinien skutkować umorzeniem postępowania, na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 k.p.a. Zatem organ niewłaściwie zastosował art. 134 k.p.a. Skarżący stwierdził, że odwołanie wniósł w terminie 14 dni od wydania orzeczenia, tj. od [...] czerwca 2018 r. (doręczenie nastąpiło w tej samej dacie); [...] lipca 2018 r. upływał kodeksowy termin do wniesienia odwołania i tej dacie wniesione zostało odwołanie.