Skarga kasacyjna na postanowienie WSA w Krakowie w przedmiocie rozstrzygnięcia wniosku skarżącego o wycofanie wypowiedzenia złożonego w dniu 8 stycznia 2001 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Radosława P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25 lutego 2005 r., sygn. akt III SAB/Kr 4/05 o odrzuceniu skargi na bezczynność Dowódcy 2 Korpusu Zmechanizowanego w K. w przedmiocie rozstrzygnięcia wniosku skarżącego o wycofanie wypowiedzenia złożonego w dniu 8 stycznia 2001 r. postanawia odrzucić skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6191 Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia z hasłem:
Żołnierze zawodowi
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dowódca Jednostki Wojskowej
Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 25 lutego 2005 r., III SAB/Kr 4/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę Radosława P. na bezczynność Dowódcy 2 Korpusu Zmechanizowanego w K., w przedmiocie rozstrzygnięcia wniosku skarżącego o wycofanie wypowiedzenia złożonego w dniu 8 stycznia 2001 r.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, że sprawa objęta skargą została już prawomocnie osądzona, stąd na zasadzie art. 58 par. 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ skarga podlega odrzuceniu.

Na powyższe postanowienie WSA w Krakowie złożył skargę kasacyjną Radosław P., zarzucając:

1. naruszenie prawa strony do obrony i do sądu,

2. nieuprawnioną cenę, iż w rozpatrywanej skardze miało miejsce prawomocne osądzenie oraz wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ określa wymagania materialne skargi kasacyjnej, do których należy m.in. przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie oraz wskazanie, czy orzeczenie zostało zaskarżone w całości czy w części. Podstawy skargi kasacyjnej określa art. 174 p.p.s.a. i należą do nich:

1. naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie,

2. naruszenie przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

W obu przypadkach należy wskazać konkretne przepisy prawa materialnego lub procesowego, które zostały naruszone w postępowaniu przed sądem I instancji, czego przedmiotowa skarga kasacyjna nie zawiera. Sformułowanie zarzutów pod adresem zaskarżonego orzeczenia nie może być ogólnikowe. W szczególności nie można się ograniczać do stwierdzenia, że sąd pierwszej instancji naruszył prawo materialne przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie lub, że naruszył przepisy postępowania, w sposób mogący mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Formułując taki zarzut należy określić, poprzez wskazanie oznaczenia liczbowego i aktu normatywnego, w którym został zawarty dany przepis, jaki konkretny przepis prawa został naruszony. Przy tym, jeżeli przepis, którego zarzut dotyczy zawiera kilka czy kilkanaście unormowań /norm prawnych/ - por. np. art. 16 ustawy z 5.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654/, określający wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów -, to trzeba wyraźnie zaznaczyć, która z tych norm została naruszona. Ogólnikowe powołanie się na taki artykuł stanowi naruszenie wymagań konstrukcyjnych skargi, ponieważ nie można w takim wypadku ustalić granic zaskarżenia. Tym samym uchybienie powoduje odrzucenie skargi kasacyjnej na zasadzie art. 178 p.p.s.a.

Pogląd ten nie budzi wątpliwości orzecznictwie NSA: "Ograniczenie zarzutów skargi kasacyjnej do ogólnikowych twierdzeń o naruszeniu norm konstytucyjnych, bez podania, kto je naruszył, w jakim postępowaniu i w jaki konkretnie sposób uniemożliwia jakąkolwiek kontrolę zaskarżonego wyroku i w konsekwencji prowadzi do odrzucenia takiej skargi" - por. postanowienie NSA z 8.09.2004 r., FSK 363/04 - ONSAiWSA 2005 nr 2 poz. 41.

Ponadto, przedmiotowa skarga kasacyjna nie określa również granic, w ramach których zaskarżone orzeczenie miałoby podlegać rozpoznaniu przez Naczelny Sąd Administracyjny. Braki w zakresie wymagań materialnych skargi kasacyjnej nie podlegają sanacji, co w konsekwencji czyni tę skargę niedopuszczalną /por. postanowienie SN z 12 grudnia 2000 r., V CKN 1780/00 - OSNC 2001 nr 3 poz. 52/.

Z powyższych względów, działając na podstawie art. 178 w zw. z art. 180 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę kasacyjną należało odrzucić.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6191 Żołnierze zawodowi
Inne orzeczenia z hasłem:
Żołnierze zawodowi
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dowódca Jednostki Wojskowej