Wniosek w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Gminy Miejskiej L. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi kasacyjnej Gminy Miejskiej L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 października 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 3217/13 w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej L. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia: oddalić wniosek.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 2 października 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 3217/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Gminy Miejskiej L. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość.

W piśmie z dnia 15 grudnia 2014 r. Gmina Miejska L. złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że konieczność zapłacenia odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną wiąże się z trwałym rozdysponowaniem kwotą odszkodowania i niemożnością uzyskania zwrotu uiszczonej kwoty. W następstwie wypłaty zawyżonego odszkodowania powrót do stanu poprzedniego mógłby nastąpić ewentualnie po dłuższym czasie i przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków co oznacza trudne do odwrócenia skutki.

Podniesiono, że interes publiczny przemawia za wstrzymaniem wykonania decyzji. Z kolei interes prywatny właścicieli na tym nie ucierpi, ponieważ spór w niniejszej sprawi toczy się jedynie o wysokość zasądzonego odszkodowania, a nie o uprawnienie do jego otrzymania. Właściciele nie poniosą straty z tego tytułu, gdyż po zakończeniu postępowania zostanie im wypłacone odszkodowanie w prawidłowej, zwaloryzowanej na dzień zapłaty wysokości.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Natomiast w myśl art. 61 § 3 tej ustawy, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Z konstrukcji wskazanego przepisu wynika, iż to na stronie spoczywa obowiązek wykazania we wniosku przesłanek zawartych w powołanym przepisie, to jest przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. Jak przyjęto w judykaturze, sąd rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie dokonuje oceny zasadności skargi, dlatego też wniosek powinien zawierać odrębne uzasadnienie. Samo powołanie się na skutki wymienione w art. 61 § 3 ustawy nie stanowi uprawdopodobnienia ich wystąpienia.

W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że przez znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki rozumie się taką szkodę, która nie będzie mogła zostać wynagrodzona przez późniejszy zwrot świadczenia lub nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 sierpnia 2006 r., I OZ 1144/06, publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych https://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Wskazać należy, że ocena przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 powołanego przepisu następuje z uwzględnieniem okoliczności indywidualnej sprawy i tylko w tych granicach możliwe jest ich badanie.

W niniejszej sprawie Gmina Miejska L. zobligowana została do zapłaty odszkodowania za nieruchomość zajętą pod gminną drogę publiczną w wysokości 124618 zł. Wbrew ciążącemu na wnioskodawcy obowiązkowi nie wykazała że uiszczenie kwoty ustalonego odszkodowania skutkować będzie wyrządzeniem jej znacznej szkody. Zważywszy na charakter zobowiązania rację należy przyznać Sądowi pierwszej instancji, że w razie uwzględnienia skargi środki wypłacone na podstawie ostatecznej decyzji będą mogły zostać zwrócone Miastu, co czyni także zarzut o nieodwracalności skutków wykonania decyzji bezzasadnym.

Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 61 § 3 w zw. z art. 193 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.

Strona 1/1