Skarga kasacyjna na decyzję Prezydenta Miasta W. w przedmiocie przejęcia jako opuszczonej nieruchomości rolnej o powierzchni 9,18 ha położonej we wsi M.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Janiny F. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 stycznia 2005 r. w przedmiocie odrzucenia skargi na decyzję Prezydenta Miasta W. z dnia 21 października 1976 r. (...) w przedmiocie przejęcia jako opuszczonej nieruchomości rolnej o powierzchni 9,18 ha położonej we wsi M. oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6293 Przejęcie gospodarstw rolnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Przejęcie mienia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 26 stycznia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Janiny F. na decyzję Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 21 października 1976 r. w przedmiocie przejęcia jako opuszczonej nieruchomości rolnej o powierzchni 9,18 ha położonej we wsi M.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd przyjął, iż stosownie do art. 14 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8 ze zm./ zaskarżeniu do sądu administracyjnego podlegają decyzje i inne akty administracyjne oraz czynności lub ich zaniechania, w których postępowanie zostało wszczęte po dniu wejścia w życie tej ustawy, to jest po 1 września 1980 r. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skoro przedmiotowa skarga odnosi się do postępowania wszczętego i zakończonego decyzją ostateczną przed 1 września 1980 r. to jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.

Na postanowienie z 26 stycznia 2005 r. skargę kasacyjną wniosła Janina F. zaskarżając je w całości i wnosząc o jego uchylenie w całości, a ponadto żądając rozpatrzenia skargi i uchylenia zaskarżonych decyzji. Skarżąca zarzucając Sądowi naruszenie przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania poprzez zastosowanie ustawy nieobowiązującej w dacie wydania zaskarżonego orzeczenia wskazała, iż podstawą kasacyjną jest art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm. - zwana dalej p.p.s.a./.

W tym stanie sprawy Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skargę kasacyjną należy oddalić. Art. 184 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ stanowi, że Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, jeżeli zaskarżone orzeczenie mimo błędnego uzasadnienia odpowiada prawu. Sąd uznał, że taki przypadek zaistniał w sprawie niniejszej. Podzielić należy wywody zawarte w uzasadnieniu skargi kasacyjnej, że art. 14 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8 ze zm./ utracił moc prawną z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, tzn. z dniem 1 października 1995 r. /art. 16 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 67 oraz art. 69 tej ustawy/.

Mimo jednak wskazanych uchybień uzasadnienia zaskarżonego postanowienia, w ocenie Sądu, odpowiada ono prawu, ponieważ jak to podkreślono w Uchwale Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2000 r. /OPS 21/99 - ONSA 2000 Nr 4 poz. 135/ skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję administracyjną w sprawie wszczętej przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego, to jest przed dniem 1 września 1980 r., jest dopuszczalna jedynie, gdy zaskarżoną decyzję wydano już po wejściu w życie ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, to jest po dniu 1 października 1995 r. Tymczasem w niniejszej sprawie zaskarżoną decyzję Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy wydano dnia 21 października 1976 r.

Z powołanego wyżej art. 184 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wynika, iż naruszenie przepisu prawa nie prowadzi do uwzględnienia skargi kasacyjnej, jeżeli nie miało ono wpływu na trafność i zasadność rozstrzygnięcia. Dlatego też błędne uzasadnienie prawidłowego rozstrzygnięcia Sądu I instancji nie skutkuje uwzględnieniem skargi /por. T. Ereciński, J. Gudowski, M. Jędrzejewska: Komentarz do Kodeksu postępowania cywilnego. Część pierwsza. Postępowanie rozpoznawcze, tom I, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, wydanie 4, s. 816/.

Z tych względów, działając na podstawie art. 184 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę kasacyjną należało oddalić.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6293 Przejęcie gospodarstw rolnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Przejęcie mienia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta