Skarga kasacyjna od postanowienia WSA w Warszawie w przedmiocie użytkowania sprzętu komputerowego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędzia NSA : Joanna Banasiewicz Sędzia WSA del. Ewa Kwiecińska (spr.) Protokolant Aleksandra Żurawicka po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. S. (dawniej J.) od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 sierpnia 2007 r. sygn. akt I SA/Wa 1319/07 odrzucającego skargę A. J. na pismo Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia [...] lipca 2007 r., nr [...] w przedmiocie użytkowania sprzętu komputerowego postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6149 Inne o symbolu podstawowym 614
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Generalny Służby Więziennej
Uzasadnienie strona 1/6

Postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2007 r., sygn. akt I SA/Wa 1319/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. J. (obecnie A. S.) na pismo Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie użytkowania sprzętu komputerowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

A. J. pismem z dnia 27 lipca 2007 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na pismo Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia [...] lipca 2007 r., nr [...] w przedmiocie użytkowania sprzętu komputerowego.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Generalny Służby Więziennej wniósł o odrzucenie skargi, a w razie nieuwzględnienia powyższego wniosku o jej oddalenie. Uzasadniając wniosek o odrzucenie skargi organ wskazał na brak jurysdykcji sądu administracyjnego w zakresie przedmiotu zaskarżenia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że skarga jest niedopuszczalna, ponieważ sprawa, której dotyczy nie należy do jego właściwości.

Sąd I instancji wyjaśnił, że zgodnie z art. 184 zd. 1 Konstytucji RP (Dz. U. z 1997 r., Nr 78, poz. 483 ze zm.), sądy administracyjne sprawują w zakresie określonym w ustawie, kontrolę działalności administracji publicznej, a zakres tej kontroli ustawodawca określił w art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. W myśl tego ostatniego przepisu sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie (§ 1), a kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:1) decyzje administracyjne; 2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty; 3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie; 4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa; 5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej; 6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej; 7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego; 8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4 (§ 2). Sąd I instancji przytoczył także treść § 3 cyt. przepisu, zgodnie z którym sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach.

Następnie Wojewódzki Sad Administracyjny w Warszawie odniósł powołane unormowania do treści skargi A. J.. Sąd stwierdził bowiem, że treść skargi wskazuje, że przedmiotem żądań skarżącego jest roszczenie do samokształcenia w zakresie obsługi komputera i aplikacji komputerowych, wynikające z treści art. 102 ust. 5 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. 1997 r., Nr 90, poz. 557 ze zm.), zwanej dalej k.k.w. Zestawiając treść przywołanego przepisu k.k.w. z zakresem kognicji sądów administracyjnych, WSA w Warszawie uznał, że kwestia uprawnienia osoby skazanej do użytkowania sprzętu komputerowego w zakładzie karnym nie mieści we właściwości sądów administracyjnych.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6149 Inne o symbolu podstawowym 614
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Generalny Służby Więziennej