Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Kacprzak po rozpoznaniu w dniu 24 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 23 stycznia 2008 r., sygn. akt II SA/Lu 653/07 w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: umorzyć postępowanie kasacyjne.
Wyrokiem z dnia 23 stycznia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, oddalił skargę M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przyznania zasiłku celowego na bytowanie wnioskodawcy - na żywność, edukację, ochronę zdrowia i higienę, kulturę, sport i wypoczynek.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył w dniu 31 marca 2008 r. M. W. reprezentowany przez pełnomocnika z urzędu radcę prawnego D. C. - N.. Jako podstawę skargi kasacyjnej wskazano naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 7 pkt 1 w związku z art. 39 § 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. Nr 64, poz. 593 ze zm.) poprzez przyznanie zasiłku w zaniżonej wysokości. M. W. wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i rozpoznanie skargi, względnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Ponadto radca prawny D. C. - N. w piśmie z dnia 11 sierpnia 2008 r. złożyła wniosek o przyznanie od Skarbu Państwa wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
W dniu 8 września 2008 r. wpłynęło do akt sądowych pismo z Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wraz z załączonym, poświadczonym za zgodność z oryginałem odpisem skróconym aktu zgonu M. W. Z dokumentu tego wynika, że M. W. zmarł w dniu [...].
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 161 § 1 pkt 2 w związku z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.), Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania.
W stanie faktycznym sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 23 stycznia 2008 r. sygn. akt II SA/Lu 653/07 oddalając skargę M. W. uznał, że kontrolowana decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] utrzymująca w mocy decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w N. z dnia [...] o przyznaniu zasiłku celowego - nie narusza prawa. W przedmiotowej sprawie punktem spornym była wysokość przyznanej M. W. pomocy społecznej.
Materialnoprawną podstawę przyznania przedmiotowego zasiłku celowego stanowił przepis art. 39 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. Nr 64, poz. 593 ze zm.). Zgodnie ze wskazanym przepisem zasiłek celowy może być przyznany w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej, w szczególności na pokrycie części lub całości kosztów zakupu żywności, leków i leczenia, opału, odzieży, niezbędnych przedmiotów użytku domowego, drobnych remontów, napraw w mieszkaniu, a także kosztów pogrzebu. Przyznanie tego zasiłku uzależnione jest także od wysokości dochodów, które nie mogą przekraczać kryterium dochodowego określonego w art. 8 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej.
Mając powyższe na względzie należy wskazać, że zasiłek celowy jest świadczeniem o charakterze jednorazowym. Celem tego świadczenia jest zaspokojenie konkretnej potrzeby bytowej w stosunku do osoby o dochodach nie przekraczających kryterium dochodowego. Ta szczególna pomoc została przyznana konkretnie określonemu wnioskodawcy M. W., znajdującemu się w ściśle określonej sytuacji zarówno materialnej jak i bytowej.
Wynika z tego, że stan, w którym znalazła się osoba uprawniona właściwy jest co do zasady tylko dla niej i nie może ona w drodze czynności prawnej przekazać na rzecz innego podmiotu swojego uprawnienia. Uprawnienie więc do świadczenia w formie zasiłku celowego ustalanego na podstawie przepisów o pomocy społecznej, o jaki wystąpił skarżący, ma wyłącznie charakter związany z jego osobą. Zatem mając na względzie, że M. W. zmarł w dniu [...], tj. po wniesieniu skargi kasacyjnej, a wynik toczącego się postępowania kasacyjnego nie dotyczy interesu prawnego innych osób - Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w tej sprawie zastosowanie ma przepis art. 161 § 1 pkt 2 p.p.s.a.
Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny orzekł o umorzeniu postępowania kasacyjnego, na mocy art. 161 § 1 pkt 2 i § 2 w związku z art. 193 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Naczelny Sąd Administracyjny nie orzekł w postanowieniu o przyznaniu pełnomocnikowi wynagrodzenia na zasadzie prawa pomocy, gdyż przepisy art. 209 i 210 p.p.s.a. mają zastosowanie tylko do kosztów postępowania między stronami. Natomiast wynagrodzenie dla pełnomocnika ustanowionego z urzędu za wykonaną pomoc prawną, należne od Skarbu Państwa (art. 250 p.p.s.a.) przyznawane jest przez wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu określonym w przepisach art. 258-261 p.p.s.a.