Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Kacprzak Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) sędzia del. NSA Jerzy Krupiński Protokolant Anna Krakowiecka po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lutego 2008 r. sygn. akt I OSK 1647/06 oddalającym skargę kasacyjną Ministra Gospodarki od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 maja 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 191/06 w sprawie ze skargi F. R., H. R. - S., K. R. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] listopada 2005 r. nr [...] w przedmiocie przejęcia przedsiębiorstwa na własność Państwa postanawia: 1. odrzucić skargę o wznowienie postępowania; 2. zasądzić od Ministra Gospodarki na rzecz F. R., H. R.- S., K. R. solidarnie kwotę 882 /osiemset osiemdziesiąt dwa/ złote tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Minister Gospodarki wniósł skargę o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lutego 2008 r., sygn. akt I OSK 1647/06, oddalającym jego skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 maja 2006 r., sygn. akt IV SA/Wa 191/06 uchylającego decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] listopada 2005 r., znak: [...] i poprzedzającą ją decyzję tegoż Ministra z dnia [...] sierpnia 2005 r., znak: [...].
Wskazując jako podstawę skargi o wznowienie postępowania art. 273 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), wniósł o wznowienie postępowania i zmianę zaskarżonego orzeczenia, poprzez uwzględnienie skargi kasacyjnej Ministra Gospodarki i uchylenie wyroku WSA z dnia 22 maja 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 191/06 oraz przekazanie sprawy temu sądowi do ponownego rozpoznania, ewentualnie o oddalenie skargi F. R., H. R.-S., K. R.
W uzasadnieniu ww. skargi podał, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 maja 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 191/06 uchylił decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] listopada 2005 r. znak: [...] oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu z dnia [...] sierpnia 2005 r. znak: [...], odmawiającą stwierdzenia nieważności orzeczenia Ministra Przemysłu Maszynowego, wydanego w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, z dnia [...] września 1952 r., zatwierdzającego protokół zdawczo-odbiorczy przedsiębiorstwa pn. [...] Fabryka [...] (dawniej [...] Spółka z o.o.) M. , ul. [...], w części dotyczącej przejętych na własność Państwa udziałów E. R. w ruchomościach i nieruchomościach, w których użytkowanie spółka z o.o. pod nazwą [...] Fabryka [...], dawniej [...], weszła przed 1939 r. oraz utrzymującą ją w mocy decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] listopada 2005 r. znak: [...] - wskazując, iż nieruchomości stanowiące w części własność E. R., na których zorganizowane zostało znacjonalizowane przedsiębiorstwo, będące własnością spółki [...] Fabryka [...], dawniej [...], Spółka z o.o. i użytkowane przez to przedsiębiorstwo na podstawie umowy najmu nie mogły zostać znacjonalizowane, na podstawie przepisów ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz. U. z 1946 r. Nr 3, poz. 17 - dalej: ustawa nacjonalizacyjna), bowiem "żaden przepis ustawy nacjonalizacyjnej nie przewiduje przejęcia na rzecz Państwa prawa własności nieruchomości i ruchomości, z których nacjonalizowane przedsiębiorstwo korzystało tylko na podstawie umowy najmu, a do których prawo własności przysługuje osobom trzecim, niebędącym właścicielami nacjonalizowanego przedsiębiorstwa. Pozbawienie tych osób ich prawa własności prowadziłoby do rozszerzenia zakresu podmiotowego ustawy nacjonalizacyjnej w drodze wykładni art. 6 ust. 1".
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 5 lutego 2008 r., sygn. akt I OSK 1647/06, skargę kasacyjną Ministra Gospodarki od ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 maja 2006 r. oddalił. W uzasadnieniu wskazał, iż wątpliwości, co do wykładni art. 6 ust. 1 ustawy nacjonalizacyjnej i § 75 ust. 2 i 3 rozporządzenia wykonawczego Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1947 r. w sprawie trybu postępowania przy przejmowaniu przedsiębiorstw na własność Państwa (Dz. U. Nr 16, poz. 62 ze zm.) i możliwości nacjonalizacji, na podstawie tych przepisów nieruchomości stanowiących własność osób trzecich wobec właściciela przedsiębiorstwa, zostały rozstrzygnięte w uchwale z dnia 5 listopada 2007 r. sygn. akt I OPS 2/07, w której stwierdzono, że "przejęcie przez Państwo na własność przedsiębiorstwa, na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej, w zw. z art. 6 ust. 1 tej ustawy nie obejmowało przejęcia własności nieruchomości włączonej do tego przedsiębiorstwa, która nie należała do przedsiębiorcy, lecz stanowiła własności osoby trzeciej". Naczelny Sąd Administracyjny podzielając wykładnię zaprezentowaną w tej uchwale stwierdził, iż składników majątkowych należących do osób trzecich wchodzących w skład przedsiębiorstwa, Państwo nie mogło znacjonalizować, natomiast wchodziło w prawa przedsiębiorcy do tych składników w takim zakresie, w jakim przysługiwały one właścicielowi znacjonalizowanego przedsiębiorstwa.