Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Kujawsko-Pomorskiego w przedmiocie upoważnienia Prezydenta Miasta do ustalenia wysokości cen za usługi przewozowe środkami lokalnego transportu zbiorowego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wojewody Kujawsko-Pomorskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt II SA/Bd 1179/06 w sprawie ze skargi Miasta Bydgoszcz na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia 25 października 2006 r., nr 55/2006 w przedmiocie upoważnienia Prezydenta Miasta do ustalenia wysokości cen za usługi przewozowe środkami lokalnego transportu zbiorowego postanawia umorzyć postępowanie kasacyjne.

Uzasadnienie

Rada Miasta Bydgoszczy uchwałą nr LXXIII/1379/06 z dnia 20 września 2006 r. upoważniła Prezydenta Miasta Bydgoszczy do okresowego ustalania wysokości cen na usługi przewozowe środkami lokalnego transportu zbiorowego w Bydgoszczy, poniżej cen określonych przez Radę Miasta Bydgoszczy. Celem uchwały było umożliwienie Prezydentowi Miasta wprowadzania cen promocyjnych. Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 25 października 2006 r. Wojewoda Kujawsko-Pomorski stwierdził nieważność powyższej uchwały, zarzucając jej naruszenie wyłącznej kompetencji Rady Gminy, określonej w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050, ze zm.). Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Miasto Bydgoszcz zaskarżyło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z dnia 21 lutego 2007 r. uchylił rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia 25 października 2006 r. i stwierdził, że nie podlega ono wykonaniu. W uzasadnieniu wskazał, że rozstrzygnięcie to jest następstwem błędnej interpretacji art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43, ze zm.) oraz art. 8 ust. 1 w związku z art. 9 ustawy o cenach.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył Wojewoda Kujawsko-Pomorski, reprezentowany przez radcę prawnego, wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, jak również o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił:

1) naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię tj. naruszenie art. 4 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o gospodarce komunalnej oraz art. 8 ust. 1 w związku z art. 9 ustawy o cenach,

2) naruszenie przepisów postępowania tj. art. 98 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, ze zm.).

Autor skargi kasacyjnej podtrzymał stanowisko Wojewody Kujawsko-Pomorskiego co do interpretacji wskazanych przepisów prawa materialnego, podniósł także, że skarga Miasta Bydgoszczy podlegała odrzuceniu, z uwagi na naruszenie wynikającego z art. 98 ustawy o samorządzie gminnym terminu do wydania uchwały o zaskarżeniu rozstrzygnięcia nadzorczego do sądu administracyjnego.

W dniu 23 maja 2007 r. (data stempla pocztowego) Wojewoda Kujawsko-Pomorski cofnął wniesioną skargę kasacyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm. - dalej ustawa P.p.s.a.), skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Przepis ten ma zastosowanie do skarg kasacyjnych na mocy art. 193 ustawy P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w niniejszej sprawie nie zachodzą przesłanki niedopuszczalności cofnięcia skargi kasacyjnej. W związku z tym postępowanie kasacyjne podlegało umorzeniu na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 ustawy P.p.s.a.

Strona 1/1