Dnia 19 czerwca 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku L.L. o zwrot kosztów w sprawie skargi kasacyjnej S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 grudnia 2015 r. sygn. akt II SA/Po 936/15 w sprawie ze skargi L.L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 12 sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia: odrzucić wniosek.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 16 lutego 2018 r. o sygn. akt I OSK 852/16 po rozpoznaniu skargi kasacyjnej S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 grudnia 2015 r. sygn. akt II SA/Po 936/15 w sprawie ze skargi L.L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 12 sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej:
1. oddalił skargę kasacyjną;
2. zasądził od S. na rzecz L.L. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wnioskiem z dnia 15 maja 2018 r. (data prezentaty) L.L. zwrócił się o zwrot kosztów podróży w sprawie w dniu 16 lutego 2018 r., o czym miał powiadomić Sąd na posiedzeniu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek podlega odrzuceniu.
O kosztach postępowania orzeczono postanowieniem zawartym w punkcie 2 wyroku z dnia 16 lutego 2018 r. o sygn. akt I OSK 852/16. Dopełniono zatem obowiązku z art. 209 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Na postanowienie to nie przysługuje środek zaskarżenia. Nie może być również zmienione z uwagi na wniosek L.L.. Wniosek o dodatkowe zasądzenie kosztów, które w ocenie strony zostały dodatkowo poniesione, jest w tej sytuacji niedopuszczalny. Godzi się przy tym zaznaczyć, że L.L. wniósł na rozprawie o zasądzenie kosztów, jednak nie przedłożył dokumentów, z których wynikałoby poniesienie w związku z rozprawą kosztów podróży, które miałyby być zasądzone. Uczynił to dopiero wraz z wnioskiem z dnia 15 maja 2018 r., co uznać należy za spóźnione. W świetle art. 210 § 1 ww. ustawy określenie należnych kosztów powinno nastąpić najpóźniej przed zamknięciem rozprawy.
Z tych względów stosując art. 64 § 3 w zw. z art. 58 § 1 pkt 6 i art. 193 ww. ustawy Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił wniosek.