Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Elżbieta Stebnicka Sędziowie NSA Joanna Runge-Lissowska Leszek Włoskiewicz (spr.) Protokolant Ewa Dubiel po rozpoznaniu w dniu 27 września 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2005 r. sygn. akt I SA/Wa 346/04 w sprawie ze skargi K. M. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania odszkodowania za nieruchomość warszawską postanawia: odrzucić skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie - uwzględniając skargę K. M. - wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2005 r. I SA/Wa 346/04 uchylił decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] Nr [...] oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] (wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej) z dnia [...] Nr [...], którą - na podstawie art. 251 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.) - odmówiono skarżącemu odszkodowania za dawną nieruchomości warszawską położona przy ul. [...].
Ze skargą kasacyjną wystąpił Prezydent Miasta [...] jako wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, który - wezwany do oświadczenia, w jakim charakterze działa - wyjaśnił, że "stroną skarżącą jest Prezydent Miasta [...], występujący jako organ wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej wydający decyzje, będący jednocześnie organem reprezentującym jednostkę samorządu terytorialnego to jest Miasto [...], które jest właścicielem przedmiotowej nieruchomości".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Szczególny status Prezydenta Miasta [...] w tej sprawie - dotyczącej przecież nieruchomości stanowiącej mienie komunalne - wymagał ustalenia, w jakim ostatecznie charakterze działał Prezydent wnosząc skargę kasacyjną.
Złożone oświadczenie nie pozostawia wątpliwości, że Prezydent - wprost eksponując swą pozycję organu orzekającego - działał przede wszystkim jako organ wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, zatem jako organ, który wydał decyzję w pierwszej instancji.
W tym stanie rzeczy skarga kasacyjna - jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu na podstawie art. 180 w zw. z art. 178 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, gdyż - w świetle art. 173 § 2 w związku z art. 193 i art. 32 powołanej ustawy - organ, który wydał decyzję w pierwszej instancji nie jest stroną w sprawie sądowoadministracyjnej, nie może więc wnieść skargi kasacyjnej.