Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski Sędziowie NSA Małgorzata Jaśkowska (spr.) Małgorzata Pocztarek Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Warszawie a Samorządowym Kolegium Odwoławczym w G. w przedmiocie wskazania organu właściwego w sprawie rozpoznania wniosku Prezydenta m.st. Warszawy o stwierdzenie nieważności decyzji o wydaniu J.Z. prawa jazdy kat. A i B postanawia: wskazać Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie jako organ właściwy w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o wydaniu prawa jazdy J. Z.
Wnioskiem z dnia 7 lutego 2007 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie, działając na podstawie art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi / DzU Nr 153, poz. 1270 ze zm./, wniosło o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Samorządowym Kolegium Odwoławczym w G., w sprawie z wniosku Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 8 czerwca 2006 r. o stwierdzenie nieważności decyzji o wydaniu J. Z. prawa jazdy kategorii A i B.
Jako uzasadnienie zgłoszonego żądania organ podał, iż przedmiotem wniosku Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy jest decyzja Burmistrza Miasta S. z dnia 29 maja 1995 r. o wydaniu prawa jazdy kategori A, B, C, C+E (o numerze 75/95), obarczona kwalifikowaną wadą, polegającą na rażącym naruszeniu prawa. Do załatwienia takiej sprawy właściwym organem wyższego stopnia - w rozumieniu art. 157 § 1 kpa - jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze w G., co dodatkowo znajduje potwierdzenie w § 1 pkt. 11 lit. a) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie właściwości samorządowych kolegiów odowławczych (Dz. U. Nr 198 poz. 1925). W konsekwencji niezasadne jest powoływanie się przez SKO w G. (w uzasadnieniu postanowienia z dnia 30 listopada 2006 r., Nr [...] o przekazaniu sprawy w trybie art. 65 § 1 kpa) na art. 21 § 1 pkt. 3 kpa, jako podstawę właściwości miejscowej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie do stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Miasta S. (powiat s.). Zdaniem SKO w Warszawie przepis ten - odwołujący się do miejsca zamieszkania strony postępowania - znajduje zastosowanie do określenia właściwości w danej sprawie, nie zaś do właściwości w określonej instancji. Stąd SKO w Warszawie wniosło o ustalenie, że organem właściwym w sprawie jest SKO w G.
W odpowiedzi z dnia 3 kwietnia 2007 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w G. wniosło o wyznaczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie, jako właściwego organu do rozpoznania wniosku Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 8 czerwca 2006 r. Wskazano, iż J. Z. - strona postępowania - mieszka obecnie w Warszawie, przy ul. J. W konsekwencji, stosownie do art. 21 § 1 pkt. 3 kpa właściwym organem do załatwienia sprawy jest SKO w Warszawie. SKO w G. powołało się w tym zakresie na pogląd wyrażony w uzasadnieniu postanowienia NSA z dnia 3 lipca 2002 r. (sygn. II SA 2248/01, opubl. OSP 2003 r. z 11 poz. 137), w którym Sąd stwierdził, iż "w sprawach dotyczących prawa jazdy, przy określaniu właściwości samorządowych kolegiów odwoławczych brać należy pod uwagę powiat, w którym aktualnie zamieszkuje strona". Jak wynika ponadto z powoływanych przez SKO w G. poglądów doktryny właściwość miejscowa organu, o której jest mowa w art. 21 § 1 pkt. 3 kpa obowiązuje w tego rodzaju sprawach również w odniesieniu do trybów nadzwyczajnych, w tym także stwierdzania nieważności decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Na wstępie zauważyć należy, iż zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r Kodeks postępowania administracyjnego / tekst jedn. DzU z 2000 r Nr 98 poz.1071 ze zm/ jednym z podstawowych obowiązków organu administracji publicznej, który ma załatwić określoną sprawę jest ustalenie przezeń zakresu swojej właściwości, w tym właściwości rzeczowej. Ma to zasadnicze znaczenie, bowiem wydana wskutek naruszenia przepisów o właściwości decyzja administracyjna jest dotknięta kwalifikowaną wadą, która powoduje stwierdzenie jej nieważności na podstawie art. 156 § 1 pkt. 1 kpa. Skutek ten wskazywał NSA od początku swojej działalności, gdyż w uzasadnieniu wyroku wydanym z dnia 7 października 1982 r. (sygn. II SA 1119/82, opubl. ONSA 1982 r., Nr 2 poz. 95) przyjete zostało, iż "w myśl art. 156. § 1 pkt 1 kpa naruszenie każdego rodzaju właściwości przez organ adminiostracji publicznej powoduje nieważność decyzji bez względu na trafność jej merytorycznego rozstrzygnięcia". Pogląd ten - wobec braku zmiany treści przepisów w tym zakresie - w ocenie NSA pozostaje wciąż aktualny.