W związku z powyższym, jeżeli obowiązująca nadal ustawa z dnia 25 lutego 1958 r. przyznaje w art. 19 ust. 2 kompetencje do ustalania odszkodowania za przejęte na własność Państwa nieruchomości prezydium wojewódzkiej rady narodowej i kompetencje te nie zostały przeniesione na żaden inny organ, to należy przyjąć, że obecnie właściwym do ustalania odszkodowania jest Wojewoda Ś., który przejął zadania prezydium wojewódzkiej rady narodowej. Stanowisko takie zostało podzielone w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 marca 2012 r., I OW 1/12, wydanym w wyniku rozstrzygnięcia sporu kompetencyjnego pomiędzy Wojewodą M. a Prezydentem [...], w sprawie o analogicznym stanie prawnym i faktycznym. Także wnioskodawcy kierując powyższy wniosek do Wojewody Ś., jako organu ich zdaniem właściwego rzeczowo, opierali się na tym postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W odpowiedzi na wniosek Wojewoda Ś. wniósł o wskazanie Prezydenta Miasta K. jako organu właściwego do rozpoznania sprawy. Podniósł, że z argumentami Prezydenta Miasta K. trudno się zgodzić, mając na uwadze liczne orzeczenia sądów administracyjnych, akceptujące pogląd, że organem właściwym do rozpatrywania tego typu wniosków w pierwszej instancji jest starosta (vide: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 29.05.2015 r., II SA/Kr 367/15; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 11.05.2016 r., II SA/Gd 296/15; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 28.12.2012 r., II SA/Kr 1359/12; postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8.12.2010 r. I OW 164/10; postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 1.06.2009 r. I OW 41/09, a także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 11.05.2016 r. II SA/Gd 109/16).
Przepis art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. mówiąc o odszkodowaniu za przejęte nieruchomości, które ustalać miało prezydium wojewódzkiej rady narodowej, odsyła wprost do ustawy o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości. W niej zaś w art. 14 ust. 1 zapisano, że o wywłaszczeniu i odszkodowaniu orzeka organ do spraw wewnętrznych prezydium wojewódzkiej rady narodowej. Nie budzi wątpliwości, że przejęcie na podstawie kwestionowanej ustawy było formą wywłaszczenia. Stąd dowodzenie właściwości rzeczowej przez ustawę regulującą podstawowe zasady i tryb wywłaszczania nieruchomości w ocenie Wojewody jest poprawne.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Stosownie do art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm. - dalej: p.p.s.a.) sądy administracyjne rozpoznają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej, przy czym właściwy w tych sprawach jest Naczelny Sąd Administracyjny (art. 15 § 1 pkt 4 p.p.s.a.). Przez spór o właściwość, o którym mowa w art. 4 p.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej uważają się za właściwe w sprawie (spór pozytywny) lub też każdy z tych organów uważa się za niewłaściwy (spór negatywny). W niniejszej sprawie mamy do czynienia z tym drugim przypadkiem.