Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku M. S. o ustalenie prawa do zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz Sędziowie: Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Sędzia del. WSA Iwona Bogucka po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta Z. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta Z. a Burmistrzem Gminy Z. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku M. S. o ustalenie prawa do zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku postanawia: wskazać Prezydenta Miasta Z. jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie strona 1/3

Prezydent Miasta Z. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie negatywnego sporu o właściwość, jaki zaistniał pomiędzy organem wnioskującym a Burmistrzem Gminy Z., poprzez wskazanie organu właściwego w sprawie dotyczącej rozpatrzenia wniosku M. S. z dnia [...] kwietnia 2015 r. o ustalenie prawa do zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku w związku ze sprawowaniem opieki nad córką, B. K.

W uzasadnieniu wniosku podano, że w dniu [...] kwietnia 2015 r. M. S. zwróciła się do Prezydenta Miasta Z. o ustalenie prawa do zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku na córkę, B. K., informując, że obecnie sprawuje nad nią opiekę.

Wniosek ten został przekazany Burmistrzowi Z., jako organowi właściwemu do jego rozpatrzenia, a następnie zwrócono go organowi wnioskującemu, podnosząc, iż M. S. przebywa w M. jedynie gościnne, zaś Z. jest miejscowością, w której przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Zdaniem Prezydenta Miasta Z., okoliczności faktyczne sprawy wskazywały jednak, że miejscem zamieszkania M. S. jest miejscowość M., położona w Gminie Z.

Powyższe wynikało z faktu, że zainteresowana, zarówno w zainicjowanym wcześniej przez nią postępowaniu administracyjnym, prowadzonym w takim samym przedmiocie, jak również w postępowaniu sądowym, toczącym się przed Sądem Okręgowym w C., podawała adres do korespondencji: [...]. W ocenie więc Prezydenta Miasta Z., podawanie przez M. S., w toczących się z jej udziałem postępowaniach, adresu do korespondencji w tej właśnie miejscowości, a jednocześnie niechęć do wyjawienia adresu zamieszkania w Z., nawet w sytuacji, gdy Prezydent tego miasta, tak jak i podległe mu organy, zobowiązany jest do ochrony danych osobowych osób z udziałem których prowadzi postępowania, sugerowało, iż właśnie w tym miejscu skoncentrowane jest jej centrum życiowe.

Organ wnioskujący zwracał przy tym uwagę, że zainteresowana po raz ostatni zgłosiła się osobiście do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. w dniu [...] listopada 2014 r. i od tego momentu kontaktuje się ze wskazanym Ośrodkiem jedynie listownie. Osobiście również odbiera w M. kierowaną do niej korespondencję. Fakt zatem przebywania przez nią w tej miejscowości i skoncentrowanie tam aktualnie swoich spraw życiowych i rodzinnych jednoznacznie wskazywał, iż stanowi ono jej miejsce zamieszkania.

W odpowiedzi na wniosek Burmistrz Gminy Z., wnosząc o wskazanie Prezydenta Miasta Z., jako organu właściwego w sprawie oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania sądowego, twierdził, że z treści złożonego przez M. S. oświadczenia wynikało, iż od 2011 r. zamieszkuje ona w Z. Na terenie gminy Z.przebywa zaś okazjonalnie u ojca.

Ponadto Burmistrz zaznaczył, że faktu zamieszkiwania przez M. S. w Gminie Z. nie można wywodzić z okoliczności podawania przez nią w postępowaniach administracyjnych ww. adresu do korespondencji w sytuacji, gdy takie zachowanie wynikało z chęci ukrycia przez nią przed byłym mężem faktycznego miejsca swego zamieszkania. Po za tym zainteresowana oświadczyła także, że w Z. dysponuje prawem do lokalu, tam jest jej centrum życiowe, jest zatrudniona w rejonie tego miasta i po zakończeniu urlopu zamierza wrócić do pracy, z M. zaś nigdy nie wiązała stałego pobytu.

Strona 1/3