Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Jolanta Rajewska, Marek Stojanowski, po rozpoznaniu w dniu 15 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej pisma T. C. z dnia 4 marca 2009 r. w sprawie ze skargi T. C. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lutego 2008 r., nr [...] w przedmiocie uznanie za nieuzasadnione zażalenie na bezczynność organu, sygn. akt II SA/Bk 221/08 postanawia: odmówić wyznaczenia innego wojewódzkiego sądu administracyjnego do rozpoznania pisma T. C. z dnia 4 marca 2009 r.
T. C. w piśmie z dnia 4 marca 2009 r., które zostało przekazane do Naczelnego Sądu Administracyjnego celem wyznaczenia innego Sądu do rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, wystąpił z żądaniem wyłączenia wszystkich sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku w sprawie z jego skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lutego 2008 r. w przedmiocie uznania za nieuzasadnione zażalenia na bezczynność organu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Pismo skarżącego z dnia 4 marca 2009, w którym skarżący wnosi o wyłączenie wszystkich sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku nie jest wnioskiem o wyłączenie sędziów, o którym mowa w art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Instytucja wyłączenia sędziego zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami, co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy. Poza wypadkami wyłączenia z mocy samego prawa (art. 18 § 1 Prawa o postępowaniu przed sadami administracyjnymi) wyłączenie sędziego następuje na wniosek wówczas, jeżeli zachodzą takie okoliczności, które mogłyby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego. Oznacza to, że o wniosku o wyłączenie sędziego można mówić wówczas, gdy odnosi się on do określonych sędziów i oparty jest na podstawach wskazujących na istnienie takich okoliczności, które wymagają oceny, czy wątpliwości co do bezstronności sędziego są uzasadnione.
Z akt sprawy wynika, że postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odrzucił skargę T. C. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lutego 2008 r. Skarżący wniósł osobiście sporządzoną skargę kasacyjną od tego postanowienia. Postanowieniem z dnia 16 października 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku odrzucił skargę kasacyjną. Zażalenie na to postanowienie, osobiście sporządzone przez skarżącego zostało odrzucone postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 13 listopada 2008 r. Skarżący wniósł zażalenie na postanowienie z dnia 13 listopada 2008 r., które zostało oddalone postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 grudnia 2008 r., sygn. akt I OZ 928/08. Postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2009 r. stwierdzono prawomocność postanowienia z dnia 10 kwietnia 2008 r. o odrzuceniu skargi. Z przedstawionego stanu sprawy wynika, że postępowanie w tej sprawie zostało zakończone.
Wniosek o wyłączenie sędziego (sędziów) wnosi się w toku postępowania, ma on bowiem zagwarantować stronie rozpoznanie sprawy przez bezstronny sąd. Skoro zaś postępowanie w sprawie zostało zakończone prawomocnym postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 10 kwietnia 2008 r. o odrzuceniu skargi, to żądanie skarżącego zawarte w piśmie z 4 marca 2009 r. nie ma na celu zapewnienia rozpoznania sprawy przez bezstronny sąd. Tym samym Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że pismo skarżącego z dnia 4 marca 2009 r. nie jest wnioskiem o wyłączenie sędziów, o którym mowa w art. 19 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a więc nie wymaga rozpoznania.
Oznacza to, że skoro żądanie skarżącego zawarte w piśmie z dnia 4 marca
2009 r. nie jest wnioskiem o wyłączenie sędziów w rozumieniu art. 19 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i nie wymaga rozpoznania, to z uwagi na brak wniosku o wyłączenie sędziego (sędziów), nie ma podstaw do wyznaczenia innego wojewódzkiego sądu administracyjnego do rozpoznania takiego żądania, na podstawie art. 22 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.