Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 29 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wojewody Wielkopolskiego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wojewodą Wielkopolskim a Prezydentem Miasta Konina w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku B. I., Z. I. i E. I. - K. o zmianę decyzji w sprawie o przejęciu nieruchomości i ustalenie wysokości odszkodowania w oparciu o przeprowadzoną wycenę nieruchomości postanawia 1. umorzyć postępowanie sądowe, 2. zwrócić Wojewodzie Wielkopolskiemu ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego kwotę 100 (słownie: sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu sądowego od wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego
Pismem z dnia 25 czerwca 2015 r. Wojewoda Wielkopolski zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między Wojewodą Wielkopolskim a Prezydentem Miasta Konina w przedmiocie ustalenia organu właściwego do rozpatrzenia wniosku B. I., Z. I. i E.I. - K. o zmianę w trybie art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Koninie z dnia [...] kwietnia 1964 r. znak [...] w przedmiocie przejęcia na własność Skarbu Państwa nieruchomości położonej w K. przy ul. [...] róg ul. [...] stanowiącej własność E. I. i ustalenie odszkodowania w oparciu o przeprowadzoną wycenę nieruchomości. Wojewoda wniósł o wskazanie Prezydenta Miasta Konina jako organu właściwego do rozpoznania przedmiotowej sprawy.
W odpowiedzi na powyższy wniosek (pismo z dnia 6 sierpnia 2015 r.) Prezydent Miasta Konina oświadczył, że uznaje zasadność wyżej wskazanego wniosku.
W piśmie procesowym z dnia 31 sierpnia 2015 r. Wojewoda Wielkopolski wskazał, że w związku z uznaniem się przez Prezydenta Miasta Konina w w/w piśmie z dnia 6 sierpnia 2015 r. za organ właściwy w sprawie, cofa swój wniosek o rozstrzygnięcie zaistniałego sporu kompetencyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a."), skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W świetle art. 64 § 3 cytowanej ustawy, który stanowi, że do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, ma on odpowiednie zastosowanie także w przypadku cofnięcia wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego.
Stwierdzając, że w przedmiotowej sprawie nie występują przesłanki niedopuszczalności cofnięcia wniosku Sąd uznał cofnięcie za skuteczne, co w rezultacie czyni postępowanie sądowe bezprzedmiotowym (postanowienie NSA z 20 października 2011 r., I OW 129/11). Natomiast w związku z tym, że konsekwencją cofnięcia wniosku jest rezygnacja strony z kontynuowania postępowania sądowoadministracyjnego, to niniejsze postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym podlega umorzeniu.
Z uwagi na powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 60 i art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 64 § 3 i art. 193 p.p.s.a., postanowił jak w pkt 1 sentencji postanowienia. O zwrocie wpisu sądowego od wniosku orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.